اولين تجربه كوماتسو در توليد بيل هيدروليكي به سال 1968 باز ميگردد . زمانيكه اولين نمونه بيل هاي سري H يعني H-15 با شراكت نزديك كمپاني آمريكايي BUCYRUS-ERIE و سپس مدل HT-20 در سال 1970 وپس از آن مدل HT-10 در سال 1973 روي خط توليد رفتند .
سال 1980 نقطه عطف مشتركي بين كوماتسو ژاپن و شرايط سياسي و بازار ماشين آلات ايران به حساب مي آيد چراكه از يك سو سال معرفي بيل هاي جديد سري PC كوماتسو بود كه جايگزين بيل هاي قديمي كوماتسو با سايروس شده و سبك بيل سازي كوماتسو را دگرگون كردند و از سوي ديگر سال شروع جنگ 8 ساله ايران و عراق بود كه به لحاظ شرايط سياسي و قطع واردات محصولات كاترپيلار از آمريكا و توقف مونتاژ بيل پوكلين فرانسه در هپكو اراك و لزوم تامين نيازهاي جبهه و جنگ تمركز بازار ماشين آلات از توليدكنندگان غربي نژاد سفيد به نژاد زرد معطوف شد.
لذا در آن دوران سيل ماشين آلات كوماتسو از جمله بيل هاي PC200 و PC220 توسط شركت خيبر هاماراگ به كشور سرازير شد .
در دهه 1970 بيل سازهاي نمره يك غربي كمپاني هاي K&O و پوكلين فرانسه به شمار مي آمدند و كاتر پيلار نيز كه در زمينه توليد بيل هيدروليكي نو پا و كم تجربه بود.
به واسطه وجهه و تجربه طولاني خود در توليد بلدوزر ، لوله گذار ،اسكريپر ، گريدر و لودر مي توانست بيل هاي خود را نيز به فروش برساند ولي عمدتا در زمينه بيل خيلي موفق نبود چرا كه اولا تا 20 سال يعني سال 1992 محدوده توليدات بيل خود را به كلاس وزني 65 تن يعني بيل 245 محدود كرده بود و دوم اينكه تا 10 سال بيل چرخ لاستيكي در خط توليد نداشت و در نهايت كمپاني سنه بوگن آلمان تا به امروز توليد بيلهاي چرخ لاستيكي كاترپيلار را بر عهده گرفته است ولي با پايان دهه 1980 شرايط به نفع ليبهر آلمان و هيتاچي ژاپن ورق خورده بود .
به واسطه محدوده توليدات وسيع و به كار بردن سيستم هاي كنترل الكتروهيدروليكي كوماتسو نيز در اين دوران به عنوان دومين بيل ساز ژاپني پس از هيتاچي توانست با بيل شاول هيدروليكي PC1500 كلاس 150 تن 8.5 متر مكعبي خود در نمايشگاه CONEXPO81 هوستون مقابل توليد كنندگان غربي عرض اندام كند .
همه اينها در حالي است كه امروزه پس از گذشت 25 سال هنوز هم از بين محدوده وسيع توليدات بيل كوماتسوتنها دو مدل PC200 و PC220 در كلاسهاي 20 و 22 تن توسط شركت محورماشين در بازار ايران عرضه ميشود .
كه البته ناگفته نماند مدل هاي بزرگتري همچون PC300 و PC400 و PC750 وحتي PC4000 نيز به تعداد محدود وارد ايران شده است كه به عنوان مثال مدل PC220-7 به اختصار مخفف معاني و مشخصات ذيل است
p
Power shovel (بيل پر قدرت)
C
Crawler type (نوع چرخ زنجيري)
220
كلاس وزني 22تن
اگر N وجود داشت يعني:
Tarrow trackكفشك زنجير كم عرض
اگر LC وجود داشت يعني:
Cong crawler طول بيشتر زنجير روي زمين نرم
-7
نمايانگر تغيرات و نسل دستگاه
اگر W بود يعني:
Whell type نوع چرخ لاستيكي
PC200-1 و PC220-1 (سالهاي 1980 تا 1982)
مارك : KOMATSU
مدل: PC220-1
صاحب تكنولوژي : كوماتسو ژاپن
ورود به ايران : شركت هاماراگ
موتور : KOMATS S6D105
نوع موتور : 6/5 ليتري 6 سيلندر آب خنك
توان موتور : 136 اسب بخار در 2150 دور در دقيقه
وزن دستگاه : 22تن
عمق حفاري : 6/6 متر
حجم باكت : 9/0 متر مكعب
دستگاه TBM
دستگاهای T.B.M یا tunnel boring machine یکی از مهمترین ماشین آلات حفر تونل می باشند که قادرند تونل را به صورت تمام مقطع حفر کنند.
تکامل و گسترش این دستگاه ها سبب شده است که آهنگ پیشروی تونل ها در حد قابل توجهی افزایش یابد. امروزه در سنگ های نسبتا سخت نیز برای حفر تونل از این ماشین ها استفاده می کنند.
بعد از سال ها تلا ش و ساخت انواعی از این نوع ماشین ها کوشش های بعدی به منظور ساخت ماشین های تمام مقطعی بود که شرایط سخت زمبن شناختی قادر به حفر تونل باشد که آهنگ پیشرفت و تکامل در این زمینه در مقایسه با پیشرفت های اولیه این ماشین ها محدود تر است. در واقع شروع این تحقیقات کوشش های رابینز در سال 1957 میلادی برای ساخت ماشین هایی بود که بتواند در سنگ های خیلی سخت نیز با راندمان معقول تونل حفر کند.
در آن زمان به تدریج این دستگاه ها سنگینتر و محکم تر شد ند و توان آنها نیز افزایش یافت اما پیشرفت آنها در زمینه حفر سنگ های محکم کند است. به عنوان مثال عملکرد نوعی از این دستگاه ها که مجهز به هر دو سیستم برش ناخنی و دیسکی بود برای حفر در سنگهای آهکی سیلیتی که در بین آنها لایه هایی با مقاومت140mpa وجود داشت راضی کننده نبود. سر انجام ناخن ها به طور کلی حذف شد و حفر تونل تنها با استفاده از دیسک های حفار ادامه یافت.
◄ تقسیم بندی ماشین های t.b.m :1. open t.b.m
2. single t.b.m
3. d.s t.b.m
◄ قسمت های اصلی این نوع ماشین ها به شرح زیر است:1. بد نه
2.صفحه حفار
3.ابزار برش
4.چنگ زنها
5.جک های رانش صفحه حفار ◄ نحوه تخلیه مواد حفر شده توسط ماشین :مواد حفر شده به وسیله سیستم ویزه ای که معمولا مرکب از سطل های تعبیه شده پیرامون صفحه حفار است از جلوی جبهه کار جمع آوری شده و به داخل نوار نقاله ای که از داخل دستگاه می گذرد به پشت ماشین هدایت می شود گرچه معمولا محدودیتی برای ابعاد مواد حفر شده و انتقال آنها وجود ندارد اما اگر ابعاد حفر شده خیلی زیاد باشد ممکن است گیر کنند وعمل اتقال را متوقف سازند.
کامل و مفید بود،با تشکر از شما