تعهدات و مسئولیت های متصدی حمل و نقل دریایی در کنوانسیون روتردام

کنوانسیون ملل متحد در مورد قراردادهای حمل » ، مجمع عمومی ملل متحد در دسامبر ۲۰۰۸ را تصویب کرد. کنوانسیون مزبور که به « بین المللی کالاها به صورت کلی یا جزئی از طریق دریا معروف شد در ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۹ (اول مهر ۱۳۸۸ ) منتشر گردید. در صورت « مقررات روتردام » فراگیر شدن ای ن کنوانسیون مسئولیت های متصدیان حمل افزایش و فهرست طولانی مصونیت های آن ها کاهش خواهد یافت. همچنین تعهد متصدیان حمل و نقل در کاربست مراقبت های لازم برای قابلیت دریانوردی کشتی به تمام طول سفر گسترش یافته و دیگر به قبل از حرکت کشتی یا شروع سفر (طبق مقررات لاهه) محدود نخواهد ماند. همچنین با ابداع ایده ی
عامل حمل دریایی در این کنوانسیون، تعداد اشخاصی که این احکام بر آن ها اعمال خواهد شد افزایش یافته و آن ها نیز تابع تعهدات و مسئولیت های متصدی حمل و نقل خواهند بود . سقف محدودیت مسئولیت متصدی حمل و نقل نیز به ازای هر بسته یا هر کیلو افزایش خواهد یافت.
کنوانسیون روتردام برخلاف کنوانسیون های پیشینِ یک طرفه، به نفع فرستنده یا متصدی حمل و نقل عمل ننموده است. پیوستن به این کنوانسیون یک بازی برد – برد را، هم برای کشورهای متصدی حمل و هم برای کشورهای فرستنده از قبیل کشور ما به ارمغان می آورد.

Abstract
In December 2008, the United Nations adopted the Convention on Contracts
for the International Carriage of Goods Wholly or Partly by Sea, known as
the “Rotterdam Rules”. If this Convention becomes universally accepted, the
carrier’s liability will increase, their immunity on the basis of the nautical
fault exception (neglect or fault in the navigation, or management of the
ship) will be eliminated, and their due diligence obligations will not be
restricted to the period before and at the beginning of the voyage, but will
also be an obligation throughout the whole of voyage. Also, by introducing
the idea of a “maritime performing party” in the Convention, the number of
people on whom these obligations and liabilities would be imposed will be
increased. In sum, by analysis of the Convention and, in particular Chapter
IV which is the main subject of this research, we can conclude and propose
to our domestic legislators that there is a level of balance between the
liabilities of the carriers and those of the shippers: Contrary to the previous
conventions, the Rotterdam Rules are not merely in favor of the shipper or
the carrier but, in fact, accepting this convention will provide a win-win
outcome for all countries.
Keywords:
Rotterdam Convention, Liabilities of the carrier, Maritime Act of Iran,
Hague Rules, Homburg Convention.

منابع

فارسی:

اعلائی‌فرد، محمدعلی، حقوق دریایی (حمل‌و‌نقل بین‌المللی دریایی)»، تهران: نخل دانش، چاپ اول، ۱۳۸۷٫

تقی‌زاده، ابراهیم، حقوق حمل‌ونقل دریایی، تهران: مجد، چاپ اول، ۱۳۸۹٫

حبیب‌زاده، طاهر، «نگاهی کاربردی به روش مطالعه تطبیقی در علم حقوق»، قابل دسترسی در وبسایت شخصی نویسنده مقاله: (www. Novinlaw. ir)

سیمایی صراف، حسین؛ یاری، میثم، «قلمرو اجرا کنوانسیون روتردام؛ احتمال تعارض در اجرا با دیگر کنوانسیون‌ها و عدم پذیرش حق شرط»، مجله حقوقی بین‌المللی، شماره ۴۵، ۱۳۹۰٫

ضیائی بیگدلی، محمدرضا، حقوق معاهدات بین المللی، تهران: گنج دانش، چاپ چهارم، ۱۳۸۸٫

فلسفی، هدایت‌الله، حقوق بین الملل معاهدات، فرهنگ تهران: نشر نو، چاپ سوم، ۱۳۹۱٫

«کنوانسیون ۱۹۷۸ سازمان ملل متحد در مورد حمل‌و‌نقل دریایی کالا( قواعد هامبورگ)»، ترجمه علیرضا محمدزاده وادقانی، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی.

«کنوانسیون ملل متحد در مورد قراردادهای حمل بین‌المللی کالاها به صورت کلی یا جزئی از طریق دریا»، ترجمه میثم یاری، در دست چاپ در مجله حقوقی بین‌المللی، ویژه‌نامه ترجمه، زمستان ۱۳۹۰٫

محمدزاده وادقانی، علیرضا، «مسئولیت متصدی حمل‌و‌نقل دریایی»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره ۵۵، بهار ۱۳۸۱٫

یاری، میثم، «بررسی مقررات ۱۹۲۴ لاهه در زمینه قرارداد حمل‌و‌نقل بین‌المللی دریایی کالا با کنوانسیون ۲۰۰۸ روتردام و اثر احتمالی آن بر قانون دریایی ایران»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته حقوق تجارت بین‌الملل، به راهنمایی مسعود اربابی، دانشکده حقوق شهید بهشتی تهران، تابستان ۱۳۹۱٫

لاتین:

Baughon, Simon, Shipping Law, Cavendish, 4th ed, 2009.

Berlingieri, Francesco, “Comparative Analysis of the Hague- visby, Hamburg and Rotterdam Rules”, available at: http://www.uncitral.org/pdf/english/working groups/wg_3/ berlingieri_paper_comparing_Rotterdam Rules_Hamb_HVR.pdf.

Damar, Duygu, Wilful Misconduct in International Transport Law”, Springer, Berlin, 2011.

Fujita, Tomotaka, “Shipper’s Obligations and Liabilities Under the Rotterdam Rules”, University of Tokyo, Journal of Law and Politics, Vol. 8, Spring 2011.

Lannan, Kate, “The Rotterdam Rules: A Win- Win Proposition”, available at: http://www.maritimegateway.com/mgw/index.php?option=com_content&view=article&id=123: the-rotterdam-rules-a-win-win-proposition&catid=51:article.

Uhgener, M. Fehmi, “Obligations and Liabilities of the Carrier”, in: Meltem Deniz Guner- Ozbek, An Appraisal of the Rotterdam Rules, International Conference in order to thoroughly discuss the Rotterdam Rules, Koc University School of law, Turkey, 6-7 May 2010.

Wilson, John Furness, “Carriage of Goods by Sea”, London, Pearson, 7th ed, 2010.

کنوانسیون‌ها:

International Convention for the Unification of Certain Rules Relating to Bills of Lading, Brussels, 1924 (The Hague Rules).

Convention for the Unification of Certain Rules for International Carriage by Air, Montreal, 1999.

Schedule Convention on the Contracts for the International Carriage of Goods by Road.

Uniform Rules concerning the Contract for International Carriage of Goods by Rail (CIM), 1980.

United Nations Convention on the Carriage of Goods by Sea, Hamburg, 1978 (Hamburg Rules).

United Nations Convention on Contracts for the International Carriage of Goods Wholly or Partly by Sea, 2008.