بررسی تاریخ مداخلات نظامی آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم نشان می دهد، که حزب دموکرات در دوران زعامت خود بر روی کاخ سفید نه تنها به دنبال تغییر سیاست خارجی آمریکا نبوده اند، بلکه همواره در تمامی جنگ ها و تهاجمات خارجی به عنوان اولین مهاجم پیش قدم بوده اند.
لیست درگیری ها و نبردهای روسای جمهور دموکرات آمریکا که در ادامه این مطلب آمده است به خوبی این مطلب را ثابت می کند. شاید این لیست دروغ بودن برخی از باورهای غلط موجود درباره حزب دموکرات آمریکا پیرامون علاقمندی دولتمداران برخواسته ازاین حزب به صلح و دوستی را ثابت کند.
● هری ترومن/۱۹۴۴-۱۹۵۲
▪ ۱۹۴۵-۱۹۴۹ : اشغال بخشی از آلمان به منظور مقابله با اتحاد جماهیر جماهیر شوروی و گسترش کمونیسم در اروپای غربی. اشغال کشور آلمان بعد از استقلال این کشور و مستقرشدن نظام جمهوری فدرال در این کشور با حضور یکصد هزار نیروی آمریکایی در این کشور ادامه پیدا کرد.
▪ ۱۹۴۵ : اشغال بخشی از اتریش و ایتالیا و جلوگیری از به قدرت رسیدن کمونیست ها در ایتالیا بوسیله قدرت نظامی
▪ ۵۲- ۱۹۴۵ : اشغال ژاپن. این کشورتا سال ۱۹۵۲ تحت اشغال نیروهای نظامی آمریکا بود. با این حال بعد از پایان اشغال این کشور ، اشغال کشور ژاپن با حضور ۴۰ هزار نظامی آمریکایی و حق دخالت این کشور در امور داخلی ژاپن ادامه یافت.
▪ ۱۹۴۶- ۱۹۴۵: اشغال مجدد موقتی فیلیپین برای پاکسازی نیروهای ژاپنی موجود دراین کشور
▪ ۴۹- ۱۹۴۵ : اشغال کره جنوبی و مستقر شدن هزاران نظامی آمریکایی که موجب تحریک کره شمالی برای حمله به این کشور و به وجود آمدن جنگی خانمان سوز شد.
▪ ۱۹۴۶ : ایتالیا در پی تیراندازی نیروهای یوگسلاو به سوی واحد ترابری غیرنظامی آمریکا ، هری ترومن رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا دستور داد نیروهای آمریکایی در خط اشغالی مرز مشترک ایتالیا و یوگسلاوی آمریکا افزایش یابد.
▪ ۱۹۴۸ : فلسطین . درپی در گیری های داخلی و تشکیل رژیم غاصب صهیونیستی گارد ساحلی برای حفاظت از کنسولگری آمریکا به بیت المقدس اعزام شد.
▪ ۱۹۴۹- ۱۹۴۸ : برلین . برقراری خط هوایی برلین برای کمک رسانی به بخش غربی برلین در پی برقراری محاصره این شهر از سوی نیروهای ارتش سرخ اتحاد شوروی
▪ ۱۹۵۰: چین . اعزام نیروهای تفنگدار دریایی ایالات متحده آمریکا به شهر پکن برای حفاظت از سفارت آمریکا در این شهر در پی وقوع انقلاب کمونیستی چین و به قدرت مائو تسه تونگ. توهین های پیا پی نیروهای آمریکایی به مردم چین سبب چندین درگیری بین این نیروها و مردم عادی چین شد.
▪ ۵۳ – ۱۹۵۰: جنگ کره . اعزام نیروهای آمریکایی در چارچوب نیروهای سازمان ملل متحد به منظور دفاع از بخش جنوبی شبه جزیره کره در مقابل نیروهای کمونیست کره شمالی و چین . در این جنگ بیش از ?? هزار سرباز آمریکایی و دو میلیون سرباز و غیر نظامی کره ای و چینی کشته شدند.
● جان اف کندی/ ۱۹۶۳-۱۹۶۰
▪ ۶۰ – ۱۹۵۹ کارائیب : نیروهای تفنگدار دریایی ایالات متحده آمریکا برای حفاظت از شهروندان آمریکایی در جریان انقلاب کوبا دراین کشور علمیات انجام دادند . بعدها نیروهای ضد انقلابی کوبا که با کمک سازمان جاسوسی آمریکا مسلح شده بودند، به کوبا حمله کرده که این تعرض با شکست مواجه شده و بیش از ۷۰۰ نفر از متجاوزین به اسارت در آمدند.
▪ ۱۹۶۲: تایلند . در ۱۷مه ۱۹۶۲ ، واحد ویژه نیروهای تفنگدار دریایی ایالات متحده آمریکا برای حمایت از این کشور در مقابل تهدید کمونیستها از خارج ، وارد تایلند شدند تا با نیروهای شورشی که از سوی چین حمایت می شدند، مقابله کنند.
▪ ۱۹۶۳ : کوبا . در ۲۲ اکتبر ، در جریان بحران موشکی کوبا ، جان کندی رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا فرمان محاصره دریایی کوبا برای جلوگیری از حرکت کشتیهای اتحاد شوروی به سوی این کشور را صادر کرد. با صدور این فرمان نیروی دریایی آمریکا کوبا را محاصره کرده که با و اکنش خروشچف نسبت به این مسئله دنیا تا یک قدمی جنگ هسته ای پیش رفت.
▪ :لائوس . از اکتبر ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۵ ، ایالات متحده آمریکا از دولت ضد کمونیست لائوس حمایت نظامی کرد.
● لیندون جانسون/۱۹۶۳-۱۹۶۸
▪ ۱۹۶۴: کنگو (زئیر) . ایالات متحده آمریکا ۴ فروند هواپیمای حمل ونقل را برای جابجایی نیروهای کنگویی در جریان شورشها در این کشور اعزام کرد.
▪ ۱۹۶۸- ۱۹۶۰ : جنگ ویتنام . در دوران ریاست جمهوری دو رییس جمهور آمریکا جنگ ویتنام آغاز و تازمان پایان ریاست جمهوری لیندون جانسون به اوج خود رسید. نخستین مشاوران نظامی آمریکا در۱۲ فوریه ۱۹۵۵ راهی ویتنام شدند . تا ۱۹۶۳ ، تعداد نظامیان آمریکایی در ویتنام به ۲۱ هزار تن رسید. در ۷ اوت ۱۹۶۴ کنگره ایالات متحده آمریکا قطعنامه خلیج تونکن را به تصویب رساند که رئیس جمهوری آمریکا اجازه داد در صورت لزوم اقدامات ضروری را برای حفاظت از کشورهای عضو سیتو بعمل آورد. گرچه آمریکا هیچ گاه به طور رسمی وارد جنگ با ویتنام نشد. اما در اوت ۱۹۶۴ در جریان ماجرای خلیج تونکن ، آمریکا وارد نبرد غیررسمی با نیروهای ویتنام شمالی شد. تا سال ۱۹۶۸ ، تعداد نظامیان آمریکایی در ویتنام به بیش از ۵۰۰ هزار نفر رسید و کشورهای کامبوج و لائوس نیز به عنوان محل رخنه نیروهای کمونیستی موردهدف قرار گرفتند. درنهایت حضور نیروهای آمریکایی در ویتنام در سال ۱۹۷۲ با ۵۸۰۰۰ کشته آمریکایی و یک میلیون ویتنامی در دوران ریاست جمهوری نیکسون جمهوری خواه به پایان رسید.
▪ ۱۹۶۸ : لائوس و کامبوج . ایالات متحده بمباران مخفیانه این دو کشور را برای نابودی نیروهای ویتنام شمالی آغاز کرد . این عملیات دو سال ادامه یافت . نام این عملیات Operation Command Hunt بود که با نابودی این دو کشور و انهدام زیر ساخت های طبیعی این کشورها همراه بود.
● جیمی کارتر /۱۹۷۶-۱۹۸۰
▪ ۱۹۷۶: لبنان . در ۲۲ و۲۳ ژوئیه ، هلی کوپترهای آمریکایی حدود ۲۵۰ آمریکایی و اروپایی را درجریان نیروهای داخلی در این کشور تخلیه کردند.
▪ ۱۹۷۶ :کره. نیروهای بیشتری در پی کشته شدن ? سرباز آمریکایی توسط نظامیان کره شمالی به کره جنوبی اعزام شدند. این دو سرباز به دلیل قطع درخت در منطقه غیرنظامی میان دو کره کشته شدند. بیش از ۴۰ هزار نظامی آمریکایی از زمان جنگ کره در این کشور حضور دارند.
▪ ۱۹۷۸ : زئیر (کنگو) . از ۱۹ مه تا اواسط ژوئن ، هواپیماهای نظامی حمل و نقل آمریکایی برای کمک به نیروهای بلژیکی و فرانسوی عمل کننده در زئیر به این کشور اعزام شدند.
▪ ۱۹۸۰: ایران . در ۲۶آوریل ، جیمی کارتر رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا دستور داد با اجرای عملیات Operation Eagle Claw ، گروگانهای آمریکایی در تهران آزاد شوند . این علمیات به علت اصابت یک هلیکوپتر آمریکایی به یک هواپیمای باربری c-۱۳۰ با شکست روبه رو شده ، و سه نظامی آمریکایی دراین عملیات کشته شدند. همچنین در پی اشغال سفارت آمریکا در تهران، جیمی کارتر رابطه سیاسی این کشوررا با ایران قطع کرده و تحریم هایی شامل قطع خرید نفت از ایران، ملغی شدن تمام قراردادهای نظامی ، قطع فروش تسلیحات نظامی به این کشور و بلوکه شدن تمام اموال ایران در آمریکا بر علیه دولت انقلابی ایرانبه اجراگذاشت. همچنین بعدها برژینسکی مشاور امنیتی کارتر درملاقات با صدام در مرز اردن ، عراق را برای حمله به ایران تشویق کرد.
● بیل کلینتون/۹۹۲ -۲۰۰۰
▪ ۱۹۹۳ تا اکنون : نیروهای آمریکایی به عنوان بخشی از نیروهای حافظ صلح بین المللی در بوسنی هرزگوین ، مستقرشده و بر آتش بس بین صرب ها ، مسلمانان و کروات ها نظارت می کنند.
▪ ۱۹۹۳: مقدونیه . در ۹ ژوئیه ، بیل کلینتون گزارش داد که ۲۵۰ سرباز آمریکایی برای کمک به برقراری ثبات در جمهوری مقدونیه ، به این کشور اعزام شدهاند .
▪ ۹۵- ۱۹۹۳ : هائیتی . کشتیهای آمریکایی به همراه ۲۰ هزار سرباز به آبهای هائیتی اعزام شدند تا بر تحریم این کشور نظارت کنند. نام این عملیات Operation Uphold Democracy بود.
▪ ۱۹۹۴ : مقدونیه . در ۱۹ آوریل ، بیل کلینتون گزارش داد که نیروهای آمریکایی مستقر در مقدونیه با ۲۵۰ سرباز دیگر تقویت میشوند .
▪ ۱۹۹۵ : بوسنی هرزگوین . در پی کشتار ۸ هزار مسلمان در سربر نیتسا و بحرانی شدن اوضاع بوسنی، نیروهای آمریکایی در قالب نیروهای ناتو بمباران صربهای بوسنی در عملیاتی با نام Operation Deliberate Force را آغاز کردند. در نهایت با فشار نیروهای آمریکایی معاهده صلح دیتون بین صرب ها ، مسلمانان و کروات ها امضاء شد.
▪ ۱۹۹۶ : لیبریا . در ۲۲ آوریل ، بیل کلینتون ریییس جمهور ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که در ? آوریل دستور خارج کردن شهروندان آمریکایی از لیبریا را به ارتش آمریکا به علت نا آرامی های این کشور صادر کردهاست .
▪ ۱۹۹۶ : جمهوری آفریقای مرکزی . در ۲۳ مه ، بیل کلینتون رییس جمهور ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که ارتش این کشور کار خروج شهروندان آمریکایی از بانگویی و حفاظت از سفارت آمریکا در این شهر (پایتخت جمهوری آفریقای مرکزی) در پی ناآرامی های این کشور را آغاز کردهاست .
▪ ۱۹۹۷ : آلبانی . در ۲۳ مارس نظامیان آمریکایی ، کار تخلیه شهروندان آمریکایی از تیرانا را آغاز کردند .
▪ ۱۹۹۷ : سیرالئون . در ۲۹ و ۳۰ مه ، نظامیان آمریکایی وارد فری تاون پایتخت سیرالئون شدند که بر روند تخلیه شهروندان آمریکایی نظارت کنند.
▪ ۱۹۹۷ :کامبوج . در ۱۱ ژوئن ، نیروهای ویژه برای نظارت بر خروج اتباع آمریکایی از کامبوج ، در پایگاه هوایی یوتاپو Utapo در تایلند مستقر شدند.
▪ ۱۹۹۸: عراق . در پی عدم توافق مقامات عراقی و مسئولان سازمان ملل بر سر روند خلع سلاح این کشور ، ارتش آمریکا عملیاتی به نام روباه صحرا بمباران مناطق حساس این کشور را آغاز کرد. این بمباران ها که تا یک ماه ادامه پیدا کرد، سبب انهدام بخش بزرگی از زیر ساخت های عراق شد.
▪ ۱۹۹۸: گینه بیسائو . در ۱۰ ژوئن ، در پی بروز جنگ داخلی ، بیل کلینتون دستور داد نیروهای آمریکایی در داکا پایتخت سنگال مستقر شدند و برای تخلیه اتباع آمریکایی درحالت آماده باش قرار گیرند.
▪ ۹۹ – ۱۹۹۸ : کنیا و تانزانیا . نیروهای آمریکایی به نایروبی در کنیا اعزام شدند که به درمان مجروحان حادثه انفجار سفارت آمریکا در کنیا و تانزانیا کمک کنند.
▪ ۱۹۹۸: افغانستان و سودان . در ۲۰ اوت ، حملات موشکی آمریکا به افغانستان و سودان با عملیات Operation Infinite Reach آغاز شد. این عملیات نظامی در پاسخ به بمبگذاری نیروهای القاعده در سفارت های آمریکا در تانزانیا و کنیا انجام شد.همچنین درعملیات نظامی فوق در سودان یک کارخانه داروسازی به اتهام تولید سلاح های کشتارجمعی منهدم شد.
▪ ۱۹۹۸: لیبریا . در ۲۷ سپتامبر ، نظامیان آمریکایی برای تخلیه صدها تبعه آمریکا در لیبریا به حال آماده باش درآمدند .
▪ ۲۰۰۱ – ۱۹۹۹:تیمور شرقی . تعدادی از نظامیان آمریکایی در قالب نیروهای سازمان ملل متحده به تیمور شرقی اعزام شدند.
▪ ۱۹۹۹ : کوزوو . بمباران صربستان توسط نیروهای ناتو در عملیاتی به نام Operation Allied Force آغاز شد . دراین عملیات که نیروهای آمریکایی نقش محوری در آن بازی می کردند، باهدف تحت فشار قرار دادن صربستان برای تخلیه کوزوو انجام شد، دراین عملیات که بیش از چند هفته ادامه داشت، بیش از ۵۰ میلیارد دلار به اقتصاد این کشور ضربه وارد شد. در این عملیات برای اولین بار از بمب های حاوی اورانیوم ضعیف شده ، استفاده شد که سبب آلودگی وسیع منطقه شد.
حال با وجود چنین کارنامه درخشانی آیا انتصاب صلح طلبی به حزبی که روسای جهمور متعلق به آن بانی بیش از ۳۶ عملیات مهم نظامی که در آن ها جنگ های خونینی همچون،جنگ کره ، جنگ ویتنام و بحران هسته ای کوبا که در آن جهان در آستانه جنگ هسته ای هستند، درست است.
گرچه تعداد عملیات های نظامی در دوران روسای جمهور دموکرات آمریکا کمتر از روسای جمهوری خواه آمریکا است، اما به طور حتم گستره ، تعداد کشته ها و هم چنین ددمنشی جنگ های دموکرات های آمریکا بیش از جمهوریخواهان بوده است.
کدام وجدان بیداری صلح طلبی دموکرات ها را قبول می کند، داوری برعهده خودتان باشد.