برآورد آمادگی الکترونیکی

برآورد آمادگی الکترونیکی

فهرست مطالب

چکیده. 3

مقدمه. 4

چرا آمادگی الکترونیکی؟. 4

تعریف آمادگی الکترونیکی.. 5

اهداف آمادگی الکترونیکی.. 6

زیرساختار الکترونیکی.. 6

اقتصاد الکترونیکی.. 6

جامعه الکترونیکی.. 6

حکومت الکترونیکی.. 6

اجزای آمادگی الکترونیکی/ انتخاب نشانگرها 7

نشانگرهای مطالعات مختلف جهانی.. 11

تکامل معیارها 15

شناسایی معیارها 15

انتساب یک پایه به معیار. 15

دسته بندی معیارها 15

راهبردهای جمعآوری داده. 16

کمّی.. 16

کیفی.. 16

استاندارد سازی دادهها 16

مقداردهی وزنها 17

وزنهای یکسان.. 17

وزنهای فردی/ ذهنی.. 17

وزنهای عینی/ بیرونی.. 17

رده بندی و تحلیل قیاسی.. 17

جمع بندی.. 17

مراجع و منابع.. 18

چکیده

عصر اطلاعات در حال افزایش فاصله بین فقیر و ضعیف و توسعه یافته و درحال توسعه و ساختن جامعه­ای از داراهای اطلاعاتی و ندارها می­باشد.

کشورهایی که دارای قدرت اکتساب بیشتری هستند دسترسی آسانتری به فناوریهای جدید دارند و می­توانند از آن بیشتر بهره ببرند. در چنین وضعی برای کشورهای در حال توسعه حیاتی است که تلاش خود را برای آماده شدن جهت برخورد موفقیت­آمیز با این مبارزه و بیشینه کردن فرصتهایی که اقتصاد مبتنی بر اطلاعات ارائه می­دهد دو چندان بنمایند. این کار آسانی نیست – ابعاد و عوامل زیادی در ارتباط با اینکه رسیدن به سطحی از آمادگی در دنیای رقمی یا همبند مدرن به چه معنی می­باشد وجود دارد. در این مقاله این ابعاد و جزئیات آنها بررسی خواهد شد.

در عصر اطلاعات کشورهایی که سطح بالایی از منابع را در اختیار ندارند می­توانند به شتاب بخشیدن توسعه امیدوار باشند اگر بتوانند دانش را توسعه دهند، که در تلفیق با زیرساختارهای مرتبط با فاوا[1] اجازه تجمیع به سوی اقتصاد مبتنی بر دانش را می­دهند. اما قبل از بحث در مورد چگونگی شتاب بخشیدن به توسعه در آن حوزه­ها ما نیاز به شناسایی آن عناصر موفقیت داریم.


مقدمه

هر برآورد/رده­بندی از زاویه­ای متفاوت به آمادگی الکترونیکی نگاه می­کند. در بیشتر موارد تمرکز بر اقتصاد الکترونیکی بوده است. نتیجتاً دولت نیز برآورد خود را انجام می­دهد. برآورد از آن نظر لازم است که اولین طرحی است که ایالات مختلف/نهادهای دولتی مختلف را از حیث آمادگی برای دنیای شبکه­ای مقایسه می­نماید.

این برآورد به ما این امکان را می­دهد تا:

  • محاسبه­پذیری بهتری داشته باشیم
  • در میان مجموعه اهداف اعتباربخشی انجام دهیم.
  • رقابت سالم داشته باشیم

و همچنین به تهیه یک برنامه عملکرد ملی کمک می­کند.

 

چرا آمادگی الکترونیکی؟

عوامل زیادی برای کمک به بهبود آمادگی الکترونیکی کشورها وجود دارد؛

اولین مورد برتریهای بیشماری است که فاوا با خود به همراه می­آورد. نه تنها منجر به یک دولت ساده، اخلاق­مدار، محاسبه­پذیر، پاسخگو و شفاف می­شود، بلکه منجر به آسانتر شدن زندگی شهروندان نیز می­گردد. فاوا وعده مزایای اجتماعی و اقتصادی متعددی را نیز می­دهد.

دوم اینکه کشورها با تهدید عقب ماندن از بقیه روبرو هستند.

سومین مورد این است که رهبران بین­المللی، اهداکنندگان خارجی، آژانسهای استقراض در حال تجمیع فاوا در برنامه­های توسعه و کمکی خود هستند.

فاوا همچنین سلاحی کلیدی در جنگ علیه فقر جهانی است. وقتی که به درستی از آن بهره ببریم، پتانسیل عظیمی را جهت غلبه بر مشکلات توسعه و همچنین برای رویارویی با مسائل اجتماعی که با آن درگیرند؛ و برای تقویت جوامع، موسسات مردمی، مطبوعات آزاد و اقتصاد محلی، در اختیار مردم کشورهای در حال توسعه قرار می­دهد.

برآوردی از آمادگی الکترونیکی، هنگامی که بدرستی در فرآیند بزرگتر ارزیابی مورد استفاده قرار گیرد، گامی بسوی تبدیل اهداف خوب به اعمال برنامه ریزی شده است که تغییراتی حقیقی در زندگی مردم ایجاد می­کند. برآوردهای آمادگی الکترونیکی آمده­اند تا تلاشهای توسعه را از طریق ارائه معیارهایی برای مقایسه و پیشبرد سنجیده هدایت کنند. این فرآیندی قدیمی است که با فناوری امروزه سازگار شده است؛ که وضعیت فعلی را جهت برنامه ریزی برای آینده و پشتیبانی از تغییرات خاص توصیف می­کند.

برآورد آمادگی الکترونیکی همچنین می­تواند ابزاری حیاتی برای قضاوت تاثیر فاوا باشد، تا ادعاهای تند و مدارک بی­اساس درباره نقش فاوا در توسعه را با داده­های محکم و مستدل برای قیاس جایگزین کند.

 

تعریف آمادگی الکترونیکی

 

راهنمای CSPP برای آمادگی الکترونیکی جامعه “آماده الکترونیکی” را جامعه­ای تعریف می­کند که دارای خصائصی نظیر: در یک بازار رقابتی سرعتی دسترسی بالایی دارد؛ دسترسی و کاربرد مستمر فاوا در مدارس، ادارات دولتی، مشاغل، مراکز بهداشتی و خانه­ها؛ حفظ حریم شخصی کاربران و امنیت برخط؛ و سیاستهای دولتی­ای که “در جهت ارتقای اتصال و کاربرد شبکه” می­باشند.

گروه همکاری اقتصادی آسیا اقیانوسیه[2] کشوری را “آماده الکتریکی” تعریف می­کند که “آماده” برای تجارت الکترونیکی باشد، اقتصاد آزاد، خودسامانی[3] صنعت و آسانی صادرات دارد و بر طبق استانداردهای بین­المللی و توافقنامه­های تجاری عمل می­کند.

McConnell International آمادگی الکترونیکی را ظرفیت ملل برای مشارکت در اقتصاد رقمی تعریف می­کند.

گزارش نشست مجمع اقتصادی جهان در مورد آمادگی الکترونیکی، آمادگی الکترونیکی را توانایی شبکه­های فاوا برای سازگاری موثر با پیشرفتهای اجتماعی و اقتصادی تعریف می­کند.

گزارش محاسباتی Kable و دولت [4]درباره آمادگی اروپا در زمینه دولت الکترونیکی بیان می­دارد که دولت هنگامی دولت الکترونیکی یا آماده الکترونیکی می­شود که بخش دولتی[5] (عمومی) پردازشها و تعاملاتش را چه داخلی و چه خارجی با مشاغل[6] و یا با عموم رقمی کند.

مرکز توسعه بین­المللی در دانشگاه هاروارد که شناخته شده ترین موسسه در تحقیقات آمادگی الکترونیکی می­باشد، تعریف می­کند که یک جامعه “آماده الکترونیکی” آن است که زیرساختارهای فیزیکی لازم (پهنای باند زیاد، قابلیت اعتماد، و قیمتهای معقول) را داراست؛ تجمیع فاوا فعلی در کسب و کارها (تجارت الکترونیکی، بخش محلی فاوا) و جوامع (محتوای محلی، سازمانهای برخط متعدد، استفاده فاوا در زندگی روزمره، فاوا آموزش داده شده در مدارس) و دولت (دولت الکترونیکی) انجام شده است؛ رقابت شدید مخابراتی در آن جامعه برقرار است؛ قوانین مستقل با تعهد دسترسی جهانی دارد؛ و هیچ محدودیتی بر تجارت و یا سرمایه­ گذاری خارجی ندارد.

مطالعه­ای با نام دنیای شبکه­ای که باز هم توسط مرکز توسعه بین­المللی هاروارد انجام شده است ادعا دارد که یک “دنیای شبکه­ای” می­تواند به صورت “توری از شبکه­های ارتباطی که در آن می­توان اطلاعات را توسط رسانه­های ارسال گوناگون و در قالبهای رقمی متعددی از هر جای دنیا فرستاد و دریافت کرد” دیده شود و آمادگی الکترونیکی آمادگی برای این دنیای شبکه­ای است.

…موفقیت در عصر اطلاعات بسته به این است که اطلاعات و فناوریهای ارتباط تا چه حدی در کل جامعه مجتمع گشته است. با شروع پذیرش و فهم کاربردهای فاوا توسط افراد طرحهای[7] ارزشمندی ارائه می­گردد. این تغییر خلق و رفتار ما را به سوی راه حلهای خلاق و مدلهای جدیدی رهنمون می­سازد که می­تواند به سرعت شیوه عملکرد تجارت، بیمارستانها، مدارس و دولتها را تغییر دهد.

آمادگی الکترونیکی یک جامعه می­تواند به عنوان درجه توانایی جامعه برای شرکت در مزایا و فرصتهای یک جامعه مبتنی بر دانش، و پذیرش رقابتهایی که چنین محیطهایی مطرح می­سازند دیده شود. می­توانیم به صورت رسمی آمادگی الکترونیکی را اینگونه تعریف کنیم:

…درجه­ای که یک جامعه می­تواند به آن اندازه در دنیای شبکه­ای مشارکت نماید. این درجه توسط قضاوت پیشبرد نسبی در مهمترین حوزه­­ها برای پذیرش فاوا و مهمترین کاربردهای آن تعیین می­گردد.

اهداف آمادگی الکترونیکی

زیرساختار الکترونیکی

اگر هدف زیرساختار الکترونیکی باشد آنگاه باید بر روی موسسات، سخت افزار و نرم افزار تمرکز کرد. در اینجا آمادگی الکترونیکی به معنی رایانه­ها و دسترسی می­باشد. برای اینکه آماده الکترونیکی باشیم و بر روی فاصله رقمی پلی بزنیم به سخت افزار رایانه­ای و دسترسی به شبکه نیاز داریم و دولتها و پیشگامان خصوصی باید آن را تهیه کنند.

اقتصاد الکترونیکی

اگر هدف اقتصاد الکترونیکی باشد پس باید برروی کسب و کار فاوا تمرکز کرد. در اینجا آمادگی الکترونیکی معادل رایانه، دسترسی و اقتصاد است. سخت افزار رایانه­ای و دسترسی به شبکه مورد نیاز است اما بازار خودش این مشکل را حل می­کند.

جامعه الکترونیکی

اگر هدف جامعه باشد آنگاه باید برروی کل جمعیت تمرکز کرد. در اینجا آمادگی الکترونیکی نیازمند آن است که ابتد مسائل پایه سواد، فقر، بهداشت و سایر مسائل اجتماعی برطرف شود. رایانه سودمند است ولی هیچ چیزی یک جامعه را تا زمانی که مشکلات پایه سواد، فقر و بهداشت آن برطرف نشده است آماده الکترونیکی نمی­کند (و یا فواصل رقمی را کم نمی­کند) .

حکومت الکترونیکی

اگر هدف حکومت الکترونیکی باشد پس باید برروی بازمهندسی فرآیندهای دولتی و روشهای سریعتر و شفافتر ارائه خدمات دولتی به شهروندان تمرکز کرد. اینجا آمادگی الکترونیکی به معنی رایانه، دسترسی و استفاده موثر از رایانه است. سخت افزار و دسترسی برای آمادگی الکترونیکی کافی نیستند، باید برنامه­های مفصل آموزشی، محتوای محلی مرتبط و یک بخش محلی فاوا وجود داشته باشند؛ و در کنار آن بازمهندسی فرآیندهای کسب و کار.

تعریف هدف به تعریف پاینده­های خطر در طی فرآیند کمک می­کند. در زیر جدولی از حوزه­های تمرکز مطالعات انجام شده در سطح بین­المللی برای کشورهای متعدد آمده است.

مطالعه تمرکز
  1. APEC (Asia Pacific Economic Cooperation)
آمادگی تجارت الکترونیکی
2.CIDIF (Centre International pour le Dvelopment de I’Inforoute en Francais) بازار خدمات اینترنت
  1. CSPP (Computer Systems Policy Project)
زیرساختار موجود
  1. EIU (Economist Intelligence Unit)
آمادگی کسب و کار الکترونیکی
  1. IDC
زیرساختار
  1. KAM (World Bank, Knowledge Assessment Matrix)
جامعه دانشی (دانش محور)
  1. MI (McConnell International)
زیرساختار، جامعه رقمی، تحصیلات و دولت
  1. MN (Metric Net)
اقتصاد الکترونیکی
  1. MQ (Mosaic Group)
اینترنت
  1.   NRI (CID, Harvard)
زیرساختار، جامعه الکترونیکی، مشی­ها، اقتصاد رقمی،

تحصیلات و دولت

  1. CID (Center for International Development)
جامعه
  1. CIDCM (University of Maryland)
برآورد کیفی بر پایه میزان فراگیری گذشته و فعلی اینترنت
  1. ITU (International Telecommunication Union)
مخابرات
  1. Mosaic
تمرکز اقتصاد
  1. SIDA (Swedish International Development Cooperation Agency)
بیشتر تحلیل SWOT یک ملت
  1. USAID (US Agency for International Development)
دسترسی، دولت، مردم

 

هرکدام از مطالعات بالا براساس هدف و تمرکز مطالعه می­تواند اختیار شود و یا برحسب نیازهای محلی تکامل یابد.

 

اجزای آمادگی الکترونیکی/ انتخاب نشانگرها

برحسب هدف برآورد، یک مدل انتخاب می­شود و نشانگرها برای برآورد انتخاب می­گردند. گستره وسیع نشانگرها به گروههای اصلی زیر طبقه­بندی می­شود.

دسترسی به شبکه: میزان دسترسی پذیری، هزینه و کیفیت شبکه­ها، خدمات و تجهیزات فاوا چقدر است؟

آموزش شبکه­ای: آیا نظام آموزشی فاوا را برای بهبود آموزش در فرایندهایش مجتمع می­سازد؟ آیا برنامه­های فنی آموزش برای آماده سازی نیروی کاری فاوا در جامعه وجود دارد؟

جامعه شبکه­ای: افراد تا چه حدی از فناوریهای اطلاعات و ارتباطات در کار و زندگی خصوصی خود بهره می­برند؟ آیا فرصتهای پرارزشی برای افراد با مهارتهای فاوا وجود دارد؟

اقتصاد شبکه­ای: کسب و کارها و دولتها چگونه از فناوریهای اطلاعات و ارتباطات برای تعامل با عموم و یکدیگر بهره می­برند؟

مشی شبکه­ای: فضای مشی­ها تا چه گستره­ای مشوق یا مانع پذیرش (جذب) فاوا و استفاده از آن شده است؟

اتحاديه‌ي بين‌المللي مخابرات[8] در تلاشي براي استاندارد كردن نشانگر‌ها، يك مجموعه حداقلي از نشانگر‌هاي دسترسي به جامعه اطلاعات (جدول شماره 2) را پيشنهاد داده كه كشورهاي عضو طبق آن آمارهاي مربوط را جمع‌آوري و ارايه نمايند. اين‌ها از بين طيف وسيعي از نشانگر‌هاي اقتصادي به عنوان مرتبط­ترين نشانگر‌ها در طول زمان انتخاب شده و امكان الگوبرداري يك اقتصاد را از اقتصاد ديگر فراهم مي‌كند. اين نشانگر‌ها را همچنين مي‌توان تجزيه كرد. براي مثال، نشانگر‌ درصد خانوارهايي كه به اينترنت دسترسي دارند مي‌تواند به خانوارهايي كه به اينترنت پرسرعت دسترسي دارند تجزيه شود. اين به ويژه براي كشورهايي كه خواهان تصريح بيشتر و يا مقايسه خود با اقتصادهاي پيشرفته تر هستند، كاربرد دارد.

اين قابليت به خصوص براي نشانگر‌هايي جالب است كه پيش پا افتاده و كم اهميت به نظر مي‌آيند، مانند: درصد خانوارهاي داراي راديو. در اين مورد، نشانگر مي‌تواند به راديوهاي ديجيتالي يا راديوهاي با قابليت اينترنت تجزيه شود.

به علاوه، توصيه‌هاي زير براي بهبود بخشيدن به جمع‌آوري اطلاعات نشانگر‌هاي خواسته شده و تقويت امكان مقايسه بين‌المللي آنها از سوي اتحاديه بين‌المللي مخابرات ارايه شده است:

مدل پيمايش­هايي[9] كه توسط Eurostat طراحي شده براي جمع‌آوري اطلاعات راجع به كسب و كارها، افراد و خانوارهايي كه از فناوري‌هاي اطلاعات و ارتباطات استفاده مي‌كنند، مي‌تواند به كار گرفته شود. اين‌ها بايد براي افزايش امكان مقايسه بين‌المللي مورد استفاده قرار گيرند. در مواردي كه پيمايش‌هاي راجع به خانوار و كسب و كار توسط دفاتر آمار ملي انجام شده بايد سؤال‌هاي مربوط به دسترسي به فاوا نيز در آن گنجانده شوند.

ملت‌هاي توسعه يافته و آژانس‌هاي بين‌المللي بايد به ملل در حال توسعه براي تدوين نشانگر‌هاي فاوا از طريق ارايه كمك‌هاي فني و منابع مادي ياري رسانند. كشورهاي در حال توسعه كه پيمايش‌هاي فاوا را انجام داده‌اند، مي‌توانند با انتقال روش‌ها و ساختار پرسش نامه‌ها به ديگر كشورها كمك كنند. كمك بين‌المللي نيز بايد فراهم شود تا ادارات آمار كشورهاي در حال توسعه بيشتر بتوانند از اطلاعات به صورت بر خط استفاده كنند. همچنين، منابع مادي بيشتري براي انجام پيمايش‌هاي فاوا در اختيار اين كشورها قرار داده شود.

آژانس‌هاي دولتي فاوا همچون سازمان مقررات گذار مخابرات بهترين و مطلوب ترين محل براي جمع‌آوري و انتشار آمارهاي ملي فاوا (مانند: تعداد مشتركان تلفن، تعداد مشتركان اينترنت، اينترنت پرسرعت بين‌المللي) هستند. سياست‌گذاران فاوا بايد براي حصول اطمينان از تهيه آمارهاي مبتني بر پيمايش همچون: درصد خانوارهايي بهره‌مند از فاوا يا درصد جمعيت استفاده كنند. همچنين، آمارهاي تهيه شده بايد در معرض ديد قرار داده شود و اين يك نياز است. كشورها، بايد وبگاه دائمي خود را كه در آن آمارهاي جامعه اطلاعات وجود دارند ايجاد و معرفي نمايند. يك نمونه عالي استراليا است كه دفتر آمار آن صفحاتي از وب را به تعدادي نشانگر‌هاي دسته‌بندي شده فاوا اختصاص داده است. نمونه ديگر، خدمات آماري مصر است كه تركيبي از آمارهاي مربوط به دسترسي فرد، خانوار، كسب و كار، آموزش و پرورش را در يك صفحه وب قرار داده است. در سطح بين‌المللي، يك درگاه[10] نشانگر‌هاي جامعه اطلاعاتي مي‌توان ايجاد کرد كه به پايگاه اطلاعاتي ملي متصل باشد و الگوي پرسش نامه و روش‌ كسب اطلاعات را نیز ارائه دهد.

رديف نشانگر دسته‌بندي تعريف
1 درصد خانوارهاي داراي برق خدمت عام درصد خانوارهاي بهره‌مند از برق
2 درصد خانوارهاي داراي راديو خدمت عام درصد خانوارهايي كه داراي گيرنده راديو هستند. اين شامل راديوهايي كه داراي قابليت ديگر وسايل همچون سيستم‌هاي استريو، ساعت‌هاي زنگ دار، همچنين گوشي همراه و راديو خودرو نيز مي‌شود.
3 درصد خانوارهاي داراي تلويزيون خدمت عام درصد خانوارهايي كه داراي گيرنده تلويزيون هستند. اين شامل تلويزيون‌هاي رنگي و سياه و سفيد مي‌شود.
4 درصد خانوارهاي داراي تلفن خدمت عام درصد خانوارهايي كه داراي تلفن هستند. اين نشانگر بايد به زير نشانگر‌هايي چون: خانوارهاي داراي تلفن ثابت و همراه و فقط تلفن حمايت، فقط تلفن همراه تجزيه شود. در مورد خانوارهاي داراي تلفن همراه چنانچه مشخص شود كه امكان دسترسي به اينترنت نيز دارد مفيد خواهد بود.
5 درصد خانوارهاي داراي رایانه خدمت عام درصد خانوارهايي كه داراي رایانه شخصي هستند و در منزل از آن استفاده مي‌كنند.
6 درصد خانوارهايي كه به اينترنت دسترسي دارند. خدمت عام درصد خانوارهايي كه دسترسي به اينترنت در خانه برايشان فراهم است. تجزيه اين نشانگر بر اساس نوع دسترسي (مانند: شماره‌گيري، پرسرعت) مفيد است.
7 پوشش جمعيتي تلفن سيار به درصد دسترسي عام2 درصد جمعيتي كه توسط تلفن همراه با سيگنال پوشش داده شده است نبايد با درصد پوشش زميني تلفن همراه و يا درصد جمعيت مشترك تلفن همراه اشتباه شود. دقت شود اين نشانگر به طور نظري قابليت استفاده از تلفن همراه را بررسي مي‌كند، اگر كسي گوشي داشته باشد و مشترك شود اين قابليت را به فعليت رسانده است.
8 درصد جمعيتي كه از رایانه استفاده مي‌كنند. دسترسي عام درصد جمعيتي كه از رایانه شخصي در مكان‌هاي مختلف (براي مثال، خانه، مدرسه، محل كار) استفاده مي‌كنند.
9 درصد جمعيتي كه به اينترنت دسترسي دارند. دسترسي عام درصد جمعيتي كه از دسترسي آسان به اينترنت (براي مثال، در خانه، محل كار، مدرسه و يا با طي مسافت نه چندان طولاني به يك مركز خدمات ارتباطي) برخوردارند با كاربران اينترنت يكسان نيست، زيرا فردي ممكن است دسترسي به اينترنت داشته باشد اما از آن استفاده نكند.
10  درصد كسب و كارهاي داراي رایانه كسب و كار درصد كسب و كارهايي كه در محل كار داراي رایانه هستند بايد برحسب اندازه كسب و كار (كوچك، بزرگ و غيره) تجزيه شود.
11 درصد كسب و كارهايي كه به اينترنت دسترسي دارند. كسب و كار درصد كسب و كارهايي كه در محل كار داراي رایانه هستند و به اينترنت دسترسي دارند بايد برحسب اندازه كسب و كار (كوچك، بزرگ و غيره) تجزيه شود.
12 درصد كسب و كارهاي داراي وبگاه كسب و كار درصد كسب و كارهايي كه در محل كار داراي رایانه هستند و وبگاه دارند بايد برحسب اندازه كسب و كار (كوچك، بزرگ و غيره) تجزيه شود.
13 نسبت شماردانش‌آموزان به شماررایانه آموزش و پرورش نسبت تعداد دانش‌آموزان به رایانه، بايد به مدارس سطوح ابتدايي، راهنمايي و متوسطه تجزيه شود. اين نشانگر شامل رایانه هايي است كه براي دانش‌آموزان وجود دارد نه آنهايي كه در امور اداري به كار گرفته مي‌شود. ضمن اينكه اين نشانگر ارتباطي به اينكه رایانه ها به اينترنت متصل هستند يا خير، ندارد.
14 درصد مدارسي كه به اينترنت دسترسي دارند آموزش و پرورش درصد مدارسي كه به اينترنت دسترسي دارند بايد به مدارس سطوح ابتدايي، راهنمايي و متوسطه تجزيه شود. اين نشانگر همچنين مي‌تواند براساس نوع اتصال به اينترنت بيشتر تجزيه شود.
15 درصد ادارات دولتي كه به اينترنت دسترسي دارند دولت درصد ادارات دولتي برخوردار از دسترسي به اينترنت، اين نشانگر بايد برحسب تعداد كاركنان و نيز نوع ادارات دولتي (مانند، مركزي، محلي) تجزيه شود.
16 درصد ادارات دولتي داراي وبگاه دولت درصد ادارات دولتي داراي وبگاه، اين نشانگر بايد برحسب تعداد كاركنان همچنين نوع ادارات دولتي تجزيه شود.
17 درصد كاركنان دولت كه به اينترنت دسترسي دارند دولت اين نشانگر تنها كاركناني را شامل مي‌شود كه در ادارات به اينترنت دسترسي دارند.
18 مشتركان تلفن ثابت به ازاي هر 100 نفر جمعيت شاخص دسترسي ديجيتالي[11] مشتركان تلفن ثابت دلالت بر افرادي دارد كه براي خط تلفن سوئيچ عمومي شبكه تلفن متصل به تجهيزات مشتري (مانند، گوشي تلفن يا دور نگار) هزينه مي‌پردازند و يك درگاهه(پورت) اختصاصي در مركز تلفن دارند. به ازاي 100 نفر جمعيت نيز از طريق تقسيم تعداد مشتركان تلفن ثابت به جمعيت، ضربدر 100 محاسبه مي‌شود.
19 مشتركان تلفن همراه به ازاي هر 100 نفر جمعيت مشتركان تلفن همراه دلالت بر كاربران تلفن‌هاي همراه قابل حمل دارد كه از طريق مشترك شدن با يك خدمات تلفن همراه عمومي خودکار كه از فناوري سلولي استفاده مي‌كند امكان دسترسي به شبكه تلفن عمومي برايشان فراهم شده است. به ازاي 100 نفر جمعيت نيز از طريق تقسيم تعداد مشتركان تلفن سيار به جمعيت، ضربدر 100 محاسبه مي‌شود.
20 نرخ دسترسي به اينترنت (20 ساعت در ماه) به عنوان درصدي از درآمد سرانه شاخص دسترسي ديجيتالي هزينه‌هاي مربوط به 20 ساعت استفاده از اينترنت شماره‌گيري در ماه، اگر نرخ هاي باند پهن ارزان تر باشد بايد جايگزين آن شود. داده بايد شامل تمامي هزينه‌هاي مربوط به استفاده از تلفن باشد اما نه هزينه اجاره خط، ضمناً درآمد سرانه نيز با تقسيم بر 12 به صورت ماهانه محاسبه مي‌شود.
21 پهناي باند اينترنت بين‌المللي به جمعيت شاخص دسترسي ديجيتالي پهناي باند اينترنت بين‌المللي دلالت بر سرعت گردش داده از كشور به نقاط اتصال اينترنت بين‌المللي دارد و بيت در ثانيه اندازه‌گيري مي‌شود. بيت به ازاي جمعيت با تقسيم پهناي باند اينترنت بين‌المللي به جمعيت حاصل مي‌شود.
22 مشتركان باند پهن به ازاي 100 نفر جمعيت شاخص دسترسي ديجيتالي مشتركان باند پهن دلالت بر مجموع DSL ، مودم كابلي و ديگر مشتركان باند پهن كه سرعت آن بيش از 128 كيلوبيت بر ثانيه در لااقل يك مسير است. به ازاي 100 نفر جمعيت با تقسيم كل مشتركان باند پهن به جمعيت، ضربدر 100 حاصل مي‌شود.
23 كاربران اينترنت به ازاي 100 نفر جمعيت شاخص دسترسي ديجيتالي كاربران اينترنت كساني هستند كه به طور منظم از اينترنت استفاده مي‌كنند (ترجيحاً لااقل يك بار در ماه)، بهترين روش تعيين كاربران اينترنت، انجام پيمايش است. از طريق پيمايش مي‌توان اطلاعاتي درباره سن، تناوب استفاده و نوع دسترسي فراهم كرد. به ازاي 100 نفر جمعيت با تقسيم تعداد كاربران اينترنت به جمعيت، ضربدر 100 حاصل مي‌شود.

انجام عمليات آماري خوب بسيار مهم است؛ همچنين شفافيت، وضوح، بهنگام و مرتبط بودن بسيار اساسي است. برخي كشورها آمار جزيي مربوط به مناطق را تهيه مي‌كنند، اما آمار كل كشور را تهيه نمي‌نمايند. گاهي نيز تاريخ‌هايي كه اطلاعات به آن تعلق دارد مشخص و شفاف نيست.

واژه‌هايي همچون دسترسي، مشترك و كاربر اغلب از روي سهل انگاري يا عدم درك صحيح مفهوم، يكسان و هم معنا به كار برده مي‌شود؛ درحالي كه، هر يك معناي خاص خود را دارد. همچنين، برخي اطلاعات نمي‌تواند از طريق سوابق اداري جمع‌آوري شود و انجام پيمايش اجتناب ناپذير است. اين موضوع، بويژه در مورد كاربران اينترنت مصداق دارد. كاربران اينترنت بايد از طريق پيمايش و برپايه‌اي منظم و لااقل به صورت سالانه انجام پذيرد.

مشاركت بين سازمان‌هاي بين‌المللي، مؤسسات آماري ملي و سياست‌گذاران فاوا در بسياري از كشورها مي‌تواند در نيل به هدف تهيه يك مجموعه از نشانگر‌هاي كليدي دسترسي به جامعة اطلاعاتي مؤثر باشد.

 

نشانگرهای مطالعات مختلف جهانی

برآورد آمادگی تجارت الکترونیکی APEC

شش دسته برای “آمادگی تجارت الکترونیکی” اندازه­گیری می­شوند:

  • فناوری و زیرساختار پایه (سرعت، قیمت، دسترسی، رقابت بازار، استانداردهای صنعتی، سرمایه گذاری خارجی)
  • دسترسی به خدمات شبکه (پهنای باند، تنوع[12] صنایع، کنترل صادرات، قوانین کارت اعتباری)
  • استفاده از اینترنت (استفاده در کسب و کار، دولت، خانه­ها)
  • ترویج[13] و بهره­وری (استانداردهای وضع شده توسط خود صنعت)
  • منابع انسانی و مهارتی (تحصیلات فاوا، نیروی کار)
  • تعیین موقعیت[14] برای اقتصاد رقمی (مالیاتها، خودسامانی صنعت، نظام دولت، اعتماد مصرف کننده)

راهنمای آمادگی CSPP برای زندگی در دنیای شبکه­ای

راهنمای CSPP اندازه­گیریهایی را در پنج دسته با خود حمل می­کند:

  • زیرساختار
  • دسترسی
  • کاربردها و خدمات
  • اقتصاد
  • “توانگرها[15]” (مشی، حریم خصوصی، امنیت، حضور همیشگی[16])

رده بندی آمادگی الکترونیکی واحد هوشمند Economist/ تحقیقات Pyramid

این گزارش شش حوزه را اندازه­گیری می­کند (اعداد داخل پرانتز وزن هر حوزه است):

  • پیوندگری[17] (%30)
  • محیط کسب و کار (%20)
  • گزینش تجارت الکترونیک توسط مصرف کننده و مشاغل (%20)
  • محیط قانونی و قاعده­مند (%15)
  • حمایت از خدمات الکترونیکی (%10)
  • زیرساختارهای اجتماعی و فرهنگی (%5)

ISI: شاخص جامعه اطلاعاتی

این مطالعه بر پایه چهار نشانگر است:

  • زیرساختار رایانه­ای
  • زیرساختار اطلاعاتی
  • زیرساختار اینترنتی
  • زیرساختار اجتماعی

KAM: ماتریس برآورد دانش[18]

این مطالعه بر پایه چهار نشانگر می­باشد

  • نشانگر عملکرد
  • مشوقهای[19] اقتصادی و نظامهای سازمانی[20]
  • تحصیلات و منابع انسانی
  • نظام مبتکر و پیشتاز
  • زیرساختار اطلاعاتی

خطرات کسب و کار الکترونیکی McConnell International[21]: بچنگ آوردن فرصت آمادگی الکترنیکی جهانی

این گزارش شامل پنج حوزه است:

  • متصل بودن (زیرساختار، دسترسی و قیمت)
  • رهبری الکترونیکی (مشی­ها و قواعد دولتی)
  • امنیت اطلاعات (حقوق مالکیت معنوی، حریم شخصی، امضای الکترونیکی)
  • سرمایه انسانی (تحصیلات فاوا، نیروی کار ماهر در دسترس)
  • محیط کسب و کار الکترونیکی (رقابت، پایداری سیاسی و اقتصادی، سرمایه گذاری خارجی، زیرساختارهای اقتصادی)

Metric-net: شاخص فناوری جهانی 2002

این گزارش پنج حوزه را اندازه­گیری می­کند:

  • مشاغل دانشی
  • جهانی سازی
  • پویایی و رقابت اقتصادی
  • تبدیل به اقتصاد رقمی
  • ظرفیت ابتکار و نوآوریهای فناورانه

شاخص فرصت های دیجیتال

سه شاخص اصلی فرصتهای دیجیتال عبارتند از:

  • فرصت: شاخصی است که میزان بهره‌مندی مردم را از فناوری اطلاعات و ارتباطات می‌سنجد که شامل دو بخش پوشش و توانایی مالی می­باشد.
  • زیرساخت: شاخصی است که به ارزیابی ابزارهایی می‌پردازدکه کاربران را به شبکه ها متصل می سازد و از دو زیر مجموعه شبکه و تجهیزات مورد نیاز برای اتصال به شبکه ، تشکیل شده است.
  • استفاده: این شاخص درصد افرادی را که از اینترنت استفاده می کنند می­سنجد و از دو زیر مجموعه شامل میزان استفاده و کیفیت ارتباط تشکیل شده است.

شاخص توسعه انسانی[22]

سازمان ملل در سال۱۹۹۰ برای اولین بار گزارشی را تحت عنوان توسعه انسانی در سطح جهان منتشر كرد. در اولین گزارش سازمان ملل توسعه انسانی چنین تعریف شده است: توسعه انسانی روندی است كه طی آن امكانات افراد بشر افزایش می یابد. هر چند این امكانات به مرور زمان دچار تغییر در تعریف می شوند اما در كلیه سطوح توسعه برسه شاخص اساسی برای مردم تأكید می شود ؛

  • عمر طولانی همراه با سلامت
  • دستیابی به دانش
  • دسترسی به امكانات و منابع مادی لازم برای زندگی مطابق استانداردهای قابل قبول

 

شاخص آمادگی شبکه­ای CID، هارواد

شاخص آمادگی شبکه­ای برپایه دو شاخص عمده است:

  • استفاده از شبکه
  • عوامل توانگر – زیرساختار اطلاعاتی، سخت افزار، نرم افزار و پشتیبانی، مشی فاوا، محیط کسب و کار و محیط اقتصادی، آموزش شبکه­ای، فرصتهای فاوا، سرمایه اجتماعی، دولت الکترونیکی، تجارت الکترونیکی، زیرساختار کلی[23]

آمادگی برای دنیای شبکه­ای CID: راهنمایی برای کشورهای در حال توسعه

این راهنما 19 دسته متفاوت که دسترسی پذیری، سرعت و کیفیت دسترسی به شبکه، استفاده از فاوا در مدارس، محلهای کار، دولت و زندگی روزمره، مشی فاوا (تجارت و مخابرات)، برنامه­های آموزشی فاوا، و تنوع سازمانها و مطالب مرتبط[24] برخط[25] را می­پوشاند، اندازه­گیری می­کند.

مذاکره مدل شبکه CIDCM[26]

چهارچوب فوق چهار دسته از اطلاعات برای هر کشور را اندازه­گیری می­کند:

  • پیش­زمینه و سابقه – محتوای[27] ساختاری (اقتصاد، سطوح تحصیل، زیرساختار موجود)، ساختار سیاسی و فرهنگ (نوع حکومت، شیوه تعیین مشی)، آداب فرهنگی (مذهب و غیره).
  • بازیگران کلیدی در توسعه اینترنت – مسئولیتها و اهداف بازیگران مرتبط در دولت، کسب و کارهای داخلی و خارجی، دانشگاهها، سازمانهای غیردولتی[28]، موسسات اقتصادی بین­المللی، گروههای تحقیقاتی.
  • مشی فاوا و توسعه اینترنت در طول زمان – دسترسی، قواعد، رقابت.
  • مذاکرات بین بازیگران توسعه اینترنت کشور – هر جنبه توسعه اینترنت و مشی فاوا به چهار مرحله دسته­ بندی می­شود (پیش اقتصادی، اقتصادی، رقابتی، ادغامی / یکپارچه[29]).

توزیع جهانی پروژه اینترنت Mosaic

اینترنت در یک کشور را در یک نقطه خاص از زمان با شش بعد اندازه­گیری می­کند:

  • فراگیری (کاربرد به ازای سرمایه[30])
  • توزیع جغرافیایی
  • میزان جذب بخشی (کاربرد در بخشهای عمده اقتصاد)
  • زیرساختار اتصال
  • زیرساختار سازمانی (وضعیت بازار خدمات اینترنت)
  • پیچیدگی کاربرد

بررسی بین­ المللی تجارت الکترونیکی WITSA

اینترنت در یک کشور را در یک نقطه خاص از زمان با هشت بعد اندازه­گیری می­کند:

  • اطمینان[31]
  • فناوری
  • مسائل نیروی کار
  • مشی عمومی
  • مالیات بندی[32]
  • فرآیند کسب و کار
  • هزینه­ها
  • اخلاق مصرف­کننده

آژانس همکاری توسعه بین­الملل سوئیس[33]

اینترنت در یک کشور را در یک نقطه خاص از زمان با سه بعد اندازه­گیری می­کند:

  • معیارهای جمعیت شناختی[34]
  • معیارهای اقتصادی
  • معیارهای فاوا

آژانس توسعه بین­الملل ایالات متحده (USAID)

مطالعه مشروح کشورها با چهارچوبی بر مبنای چهار P:

  • دسترسی (Pipes)
  • بخش دولتی (مشی­های دولتی، دولت الکترونیکی) (Public Sector)
  • بخش خصوصی (کاربرد) (Private Sector)
  • مردم (آموزش) (People)

مجمع اقتصادی جهان

سه دسته را برای آمادگی الکترونیکی اندازه­گیری می­کند

  • مشی
  • زیرساختار پایه
  • پروژه­های سطح اولیه[35]

تکامل معیارها

هر نشانگر برای هدف برآورد به صورت یک جمع­بندی از معیارهای گوناگون طبقه­بندی می­شود. برای مثال زیرساختار اطلاعاتی؛ چگالی مخابراتی[36]، تعداد ارتباط تلفن همراه، طول شبکه فیبرنوری و غیره را بعنوان معیارهای خود دارد.

شناسایی معیارها

برای هر نشانگر باید معیارهای گوناگونی شناسایی شود. این معیارها می­توانند از مطالعات جهانی گوناگون استخراج شوند و یا یک گروه از متخصصان دامنه[37] می­توانند آنها را تکامل بخشند.

انتساب یک پایه به معیار

به همراه تعریف یک معیار، باید یک پایه نیز برای آن انتخاب شود. برای مثال وقتی که ایالات مختلف را با هم مقایسه می­کنیم به تعداد رایانه­های شخصی در آن ایالات نگاه نمی­کنیم، ما به تعداد رایانه­های شخصی به ازای جمعیت کل ایالت نگاه می­کنیم.

 

دسته بندی معیارها

معیارها به دو دسته اصلی[38] و ثانویه دسته بندی می­شوند و منابع هر دسته شناسایی می­شود. منابع ثانویه داده­ها می­توانند گزارشهای منتشر شده، و داده­های وب باشد. داده­های اصلی اطلاعاتی هستند که از طریق تحلیل و بررسی بدست می­آید.

راهبردهای جمع­آوری داده

هنگامی که معیارها شناسایی شدند، گام بعدی جمع­آوری داده­های معتبر برای آنها می­باشد. داده­ها می­توانند با راهبردهای متفاوتی جمع­آوری گردند.

کمّی

فرمهای گزارشی مجموعه­ای از سوالات صریح درباره فناوری اطلاعات و مشی­ استان (ایالت) بر مبنای معیارها پرسیده می­شود و داده­های اصلی بدین ترتیب جمع­آوری می­گردند.

شیوه­های آماری از لحاظ ریاضی داده­های کشور را برای یافتن روابطی بین عوامل جدا تحلیل می­کند، بعنوان مثال بدنبال رابطه­ای بین دسترسی به اینترنت و دموکراسی سیاسی می­گردد.

کیفی

بهترین رفتار[39] از تجربه آموخته شده در سایر کشورها و یا مقایسه مستقیم با سایر کشورهای مشابه استفاده می­کند. این تحلیل بر پایه نظر متخصصین خواهد بود.

تحلیل تاریخی حوادث بی­نظیر سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی در کشور مورد نظر از این حوادث بی­نظیر برای توضیح یا پیش­بینی فناوری اطلاعات در کشور استفاده می­کند.

استاندارد سازی داده­ها

داده­های بدست آمده از بررسی­ها و تحلیلها و … به همین صورت نمی­توانند استفاده شوند؛ ممکن است در داده­ها انحراف[40] و یا مقیاس[41] وجود داشته باشند. متغیرهای انتخاب شده برای تحلیلها معمولاً با واحدهای متفاوتی اندازه­گیری شده­اند و جمع­پذیر نمی­باشند. پس ضروری است که آنها را به واحدهای مقایسه­پذیر استاندارد تبدیل کنیم طوری که مقیاس اولیه اولیه انتخاب شده برای اندازه­گیری آنها نتایج را منحرف نکند.

در مطالعه NRI داده­های خام به یک مقیاس 1-تا-7 توسط تبدیل خطی تبدیل شدند تا با داده­های کلی سازگار باشند.

مدل NRI از شاخص پارامتریک زیر استفاده می­کند:

M = ماکزیمم نمونه

m = مینیمم نمونه

S = ارزش نمونه

C = ارزش کشور

برخورد دیگر استاندارد سازی متغیرها به صورت زیر است:

xij = (Xij – Xm) /s

که در اینجا xij مشاهده عاری از مقیاس است. Xij مشاهده اصلی و Xm میانگین متغیر و s انحراف معیار آن است.

سری تبدیل شده حالا عاری از مقیاس است و میانگین صفر و انحراف معیار یک دارد.

 

مقداردهی وزنها

 

تعیین وزن یک معیار با سه روش زیر ممکن است:

وزنهای یکسان

می­توان به معیارهای بدست آمده وزنهای یکسان داد تا مثلاً از جمع آنها یک رده­بندی بدست آورد. اما در بیشتر موارد این راه توصیه نمی­شود زیرا که معیارها از سطوح اهمیت یکسانی برخوردار نیستند. بعضی از معیارها مانند تراکم مخابراتی از بعضی دیگر مانند اتصال ISDN مهمترند.

وزنهای فردی/ ذهنی[42]

برخورد دیگر این است که بر اساس درک متخصصان وزنهای موضوعی به معیارها بدهیم و از آنها میانگین بگیریم. فرآیندهایی مانند فرآیند تحلیلی سلسله مراتبی نیز می­تواند مورد استفاده قرار گیرد. اما باز این فرآیندها بر مبنای درک افراد است و می­تواند مورد سوال واقع شود.

وزنهای عینی/ بیرونی[43]

روش دیگر برخورد استفاده از تکنیکهای تحلیل آماری می­باشد. این تکنیکها بر اساس مقادیر مشاهده شده به معیارها وزن اختصاص می­دهند. تحلیل اجزاء اصلی[44] یکی از این تکنیکهای مقداردهی سنهای وزن عینی به معیارها می­باشد.

رده بندی و تحلیل قیاسی

رده بندی نهایی با ضرب مقادیر بدست آمده در وزن معیارها انجام شده و در نتیجه یک شاخص بدست می­آید.

پس از آن هم اجرای برنامه­های عملکردی گلوگاهها و فرصتها در حوزه­های مختلف را مورد تاکید قرار می­دهند.

جمع بندی

بدون تردید برآوردهای آمادگی الکترونیکی آمده­اند تا تلاشهای توسعه را از طریق ارائه معیارهایی برای مقایسه و پیشبرد سنجیده هدایت کنند، اما حوزه­های زیادی وجود دارند که باید در حین انجام چنین برآوردی در ذهن خود نگهداریم. آنها عبارتند از:

  • برآوردهایی را که در حوزه مورد نظر قبلاً انجام شده مرور کنید. گزارشهای زیادی از قبل وجود دارند. در بین پروژه­های آمادگی الکترونیکی برای جلوگیری از دوباره کاری، به هماهنگی و تدبیر بیشتری نیاز است.
  • هرگاه که یک برآورد آمادگی الکترونیکی در حال انجام است باید مطمئن شد که نتایج آن در دسترس عموم قرار می­گیرد. آژانس یا سازمانی که هزینه برآورد را می­پردازد باید گردش نتایج برای استفاده گسترده را تضمین کند – معمولاً این گام فراموش می­گردد.
  • نظرات تمام سرمایه­داران[45] در فرآیند آمادگی الکترونیکی از طریق پیاده­سازی منعکس شود.
  • از نتایج برآورد بطور موثر در جهت توسعه یک راهبرد الکترونیکی استفاده شود که به چگونگی بهبود آمادگی الکترونیکی و استفاده از فاوا جهت منفعت کشور بپردازد.
  • این برنامه­های عملیاتی باید واقع­گرایانه ساخته شود. برنامه باید متشکل از گامهای کوچک و انجام­پذیر باشد که نتایج قابل تکرار، مقیاس­پذیر و نگهداری­پذیر را منجر شود. این بهترین برخورد برای کوچک کردن شکاف رقمی و اطمینان از عدم هدر رفتن منابع ارزشمندی است که برای اندازه­گیری آمادگی الکترونیکی استفاده می­شود.

مراجع و منابع

 

[1] Information & Communication Technology (ICT)

[2] Asian Pacific Economic Cooperation (APEC)

[3] Self-regulation

[4] Kable and Government Computing Report

[5] Public sector

[6] business

[7] Proposal

[8] International Telecommunications Union (ITU)

[9] Survey

[10] Portal

[11] Digital Access Index

[12] Diversity

[13] Promotion

[14] Positioning

[15] Enablers

[16] Ubiquity

[17] Connectivity

[18] Knowledge Assessment Matrix

[19] Incentives

[20] Institutional Regimes

[21] McConnell International’s Risk E-Business

[22] Human Development Index (HDI)

[23] General infrastructure

[24] Relevant

[25] Online

[26] CIDCM’s negotiating the Net Model

[27] Context

[28] NGOs

[29] Consolidated

[30] Capita

[31] trust

[32] Taxation

[33] Swedish International Development Cooperation Agency

[34] Demographic

[35] Ground level

[36] Teledensity

[37] Domain experts

[38] Primary

[39] Best practice

[40] Bias

[41] Scale

[42] Subjective

[43] Objective

[44] Principal Component Analysis

[45] stakeholders

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *