تاریخچه بمب اتمی

تاریخچه بمب اتمی

!اطلاعات اولیه
هانری بکرلنخستین کسی بود که متوجه پرتودهیعجیبسنگ معدن اورانیومگردید. پس از آن در سال 1909 میلادیارنسترادرفورد هسته اتمرا کشف کرد. وی همچنین نشان داد کهپرتوهای رادیواکتیودرمیدان مغناطیسیبه سه دسته تقیسیم می‌شوند (پرتوهایآلفا ،بتا و گاما). بعدها دانشمندان دریافتند که منشا این پرتوها درون هسته اتم اورانیم می‌باشد.

پیدایش بمب اتمی

در سال 1938 با انجام آزمایشاتی توسط دو دانشمند آلمانیبه نامهایاتوهانوفریتس شتر اسمن، فیزیک هسته‌ای به مرحله تازه‌ایپای نهاد. این فیزیکدانان با بمباران هسته اتم اورانیوم بوسیله نوترونها بهعناصر رادیواکتیویدست یافتند که جرم اتمیکوچکتری نسبت به اورانیوم داشت. برای توصیف علت ایجاد این عناصرلیزه میتنرو اتو فریش پدیدهشکافت هسته را در اورانیوم تو ضیح دادند و در اینجا بود که ناقوس شوم اختراعبمب اتمی به صدا در آمد.

هر فروپاشی هسته اورانیم می‌تواند تا ۲۰۰ مگا ولتانرژی آزاد کند. بدیهی است که اگر هسته‌های بیشتری فرو پاشیده می‌شد انرژی فراوانیحاصل می‌گردید. بعدها فیزیکدانان دیگری نیز در این محدوده به تحقیق پرداختند. یکیاز آنانانریکو فرمیبود که بخاطر تحقیقاتش در سال۱۹۳۸موفق به دریافتجایزه نوبلگردید.

سیر تحولی و رشد

در سال 1939 یعنی قبل از شروع جنگ جهانی دوم در بینفیزیکدانان این بیم وجود داشت که آلمانیها به کمک فیزیکدانان نابغه‌ای مانندهایزنبرگو دستیارانش می‌توانند با استفادهاز دانش شکافت هسته‌ای بمب اتمی بسازند. به همین دلیل ازآلبرت انیشتینخواستند که نامه‌ای بهفرانکلین روزولترئیس جمهور وقت آمریکا بنویسد. در آن نامه تاریخی از امکانساخت بمبی صحبت شد که هرگز هایزنبرگ آن را نساخت.

به این ترتیب دولتمردانآمریکا برای پیشدستی بر آلمانطرح مانهاتانرا به راه انداختند، و ازانریکو فرمی دعوت به عمل آوردند تا مقدمات ساخت بمب اتمی را فراهم سازد. سه سال بعد ، در دوم دسامبر 1942 در ساعت 3 بعد از ظهرنخستین راکتورهسته‌ای دنیا در دانشگاه شیکاگو آمریکا ساخته شد.

در 16 ژوئیه 1945نخستین آزمایش بمب اتمی در صحرای آلامو گرودو نیومکزیکو انجام شد. سه هفته بعدهیروشیمادر ساعت 8:15 صبح روز 6 آگوست 1945بوسیله بمب اورانیومی بمباران گردید. سپس ناکازاکی در 9 آگوست سال 1945 در ساعتحدود 11:15 بوسیله بمب پلوتونیومی بمباران شد. در طی آن بمبارانها صدها هزار نفرجان باختند.

پیشگامان ساخت بمب اتمی

انریکو فرمی و همکارانش در دانشگاه شیکاگو پس از ساخت نخستین راکتورهسته‌ای جهان به امید آنکه از راکتور هسته‌ای تنها دراهداف صلح آمیزاستفاده شود، و دنیا عاری ازسلاحهای اتمیگردد، در این زمینه گامبرداشتند.

لیزه میتنر که لقبمادر انرژی اتمیگرفت، درسال ۱۸۷۸ در یک خانواده هشت نفری به دنیا آمد. وی سومین فرزند خانواده بود، با وجودتمامی مشکلاتی که بر سر راه وی بخاطر زن بودنش بود. در سال 1901 وارد دانشگاه وینشد و تحت نظارتبولتزمنکه یکی از فیزیکدانان بنام دنیا بودفیزیک را آموخت. لیزه توانست در سال 1907 به درجه دکترا نایل گردد و سپس راهی برلینشد تا در دانشگاهی کهماکسپلانک ریاست بخش فیزیک آن را بر عهده داشت به مطالعه و تحقیقبپردازد.

بیشتر کارهای تحقیقاتی وی در همین دانشگاه بود وی هیچگونه علاقه‌ایبه سیاست نداشت، ولی به علت دخالتهای روز افزون ارتش نازی مجبور به ترک برلین گردیدو در سال 1938 به یک انستیتو در استکهلم رفت. لیزه میتنر به همراه همکارشاتوفریشاولین کسانی بودند که شکافت هسته را توضیح دادند. آنان در سال 1939 درمجله طبیعت مقاله معروف خود را در مورد شکافت هسته‌ای ارائه دادند.

بدینترتیب راه را برای استفاده از انرژی هسته‌ای گشوده شد. به همین دلیل پس از جنگ جهانی دوم به میتنر لقبمادر بمباتمیداده شد. ولی چون وی نمی‌خواست از کشف خود به عنوان بمبی هولناک استفادهگردد. بنابراین بهتر است به لیزه لقب مادر انرژی اتمی داده شود.

بمبهای هسته‌ای چگونه ساخته می‌شوند؟

بمبهای هسته‌ای به دو شکل ساختهمی‌شوند. بمبهایشکافتی (اتمی) وبمبهایهمجوشی (هیدروژنی). در حالیکه جزئیات این بمبها محرمانه است ولی نکات اساسیآنها قابل دسترس است. سوخت در یک بمب شکافتی مشتمل بر 235U و 239Pu تقریبا خالص است که هر دوهسته‌های شکافت پذیری دارند. یک تکه ی کوچک از چنین ماده‌ای نمی‌تواند منفجر شود،زیرا تعداد بسیار زیادی از نوترونها فرار می‌کنند. ولی در یک جرم به قدر کافی بزرگ (بحرانی) واکنش زنجیره‌ای صورت می‌گیرد. یک نوترون اولیه اتفاقی باعث شروع شکافتخواهد شد.

یک بمب نوعی تقریبا 1024 نوترون در کمتر از 7-10 ثانیه آزاد می‌کند که باعث گرمای بسیار شدید می‌شود. همجوشی فرق دارد. همجوشی وقتی رخ می‌دهد که دو هسته سبک را آنقدر به هم نزدیک کنیمکه در حوزه عمل جاذبه متقابل نیروی هسته‌ای قوی قرار گیرند. از آن به بعد به شدتهمدیگر را جذب می‌کنند و اتمی سنگینتر تولید می‌کنند و مقداری انرژی آزادمی‌کنند.

همجوشی را می‌توان در محیط پلاسمایی بوجود آورد و اخیرا بالیزر هم این کار را می‌کنند. در این همجوشی قرصهای کوچکی ازدوتریموتریتیم (عناصری سبک که هم خانواده هیدروژنهستند) را بوسیله فوجهای لیزری پر قدرت گرم می‌کنند. اگر توان لیزرها کم باشدانفجارهای کوچکی در این قرصهای کوچک رخ می‌دهد. اما اگر قدرت بالا باشد و در زمانکوتاه اثر کنند همجوشی رخ می‌دهد. توان این نوع لیزرها بیش از توان نیروی برقآمریکاست، پس تهیه‌اش بسیار سخت است

هولوکاست ؛ اولین بمب هیدروژنی اسرائیل

کارشناسان تسلیحات هسته ای غرب فاش کردند در حال حاضر رژیم صهیونیستی 300کلاهک هسته ای در اختیار دارد و دراستفاده از این سلاحهای مرگبارعلیه کشورهای خاورمیانه هیچ تردیدی ندارد.

گزارش خبرگزاری “مهر”، جرج بوشرئیس جمهور آمریکا چندی پیش در پیامی به مناسبت پنجاه و ششمین سالگرد تاسیس رژیمغاصب صهیونیستی بر تداوم تعهد خود به حمایت همه جانبه از اسراییل تاکیدکرد.
کارشناسان سیاسی حمایت آمریکا از اسرائیل را عامل اصلی موفقیت این رژیم دردستیابی به تسلیحات هسته ای دانسته اند .
همچنین کارشناس تسلیحات هسته ای ومبارزه با تروریسم غرب هفته گذشته با تهیه گزارشی اعلام کردند: آمریکا، کشورهایاروپایی و باندهای بین المللی دررساندن مواد تولید بمب ازجمله اورانیوم وپلوتونیوم به ر‍ژیم صهیونیستی ازهیچ تلاشی فروگذارنبودند.
این گزارش ثابت می کندکه اسراییل طی سه دهه گذشته چند تن مواد خام هسته ای را از آمریکا وکشورهای اروپاییوارد کرده است وعملیات گسترش تکنولو‍ژی سلاح هسته ای را به طور جدی پس ازپایانحمله به مصر در سال 1973 آغاز کرده است.
طی دو دهه گذشته اسراییل موفق شد بهرتبه کشورهای بزرگ دارنده فنآوری و تکنولوژی هسته ای دست یابد و حتی ازکشورهای هند،پاکستان و کره شمالی دردستیابی وبالا بردن توان هسته ای پیشی گیرد.
دربخشیدیگرازگزارشات اروپایی ها آمده است که اسراییل با همکاری و حمایت مداوم آمریکا وسکوت سازمانهای خلع سلاح بین المللی توانست سلاح های هسته ای خود را گسترش دهد ودرحال حاضراین ر‍ژیم بیش از300 کلاهک هسته ای دراختیاردارد و دربین 5 کشوردارندهسلاح هسته ای رتبه پنجم را به خود اختصاص داده است.
مقدارمواد پلوتونیومی کهاسراییل درنیروگاه هسته ای دیمونا غنی سازی کرده و براساس تصاویر ونقشه هایی کهقبلا سرقت کرده، نشان می دهد که مواد هسته ای که این رژیم برای ساخت بمب بکاربردهاست نمی تواند حداقل کمتراز200 تا 300 کلاهک هسته ای ساخته باشد .

طبق این گزارش، اسراییل طی دهه های گذشته دومرتبه قصد داشتهآزمایشات هسته ای خود را برای ثابت کردن توان هسته ای در برابر کشورها عربی بهعنوان یک سپرموشکی انجام دهد اما به دلیل مخالفت آمریکا که از واکنش جهانی نسبت بهاین موضوع می ترسید ، از این تصمیم صرف نظرکرده است.
این در حالی است که جرج بوشعلنا ایران را خطری برای منطقه می خواند و آشکارا تسلیحات اسرائیل را برای مقابلهبا تهدیدات ایران ضروری می داند .

می توان گفت هشدارهای آمریکا برای جلوگیری از آزمایشات هسته ایترس مقامات آمریکایی را از افزایش احساس ناامنی و عدم بالانس امنیتی در این منطقهنشان می دهد با این حال سیاست آمریکا و آژانس در چشم پوشی از فعالیتهای هسته ایاسرائیل و تشدید فشارها بر ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه جهت خلع سلاح شدن و قبولقوانین تکمیلی ، برای ایجاد چنین احساسی آن هم در سطح بسیار بالا کافی بود .
تاجائیکه البرادعی که قرار است از اسرائیل دیدن کند ، گفت : این احساس ناامنی وناامیدی که به آن احساس دومعیاری می گویند در تمام خاورمیانه منتشر شده است .وزمانی که از میزان این احساس آگاه شدم شگفت زده شدم . ”
دربخشی دیگر از گزارشکارشناسان اروپایی  در مورد تسلیحات اسرائیل آمده است ، در صورتیکه اسرائیل بااعراب در گیر شود ، عمدا اقدام به افشای اطلاعاتی درباره توان هسته ای خود خواهدکرد و از این اطلاعات و گزارشها در مذاکرات سیاسی برای تحمیل شروط خود برکشورهایهمسایه استفاده خواهد کرد.

این گزارشها نشان می دهد، سکوت جهانیان در قبال برنامه های هستهای اسرائیل موجب تداوم این برنامه ها شد تا اینکه یک مهندس انر‍‍ژی هسته ای مردخایفانونو به افشاگری در این زمینه پرداخت و جهان را با یک شوک مواجهه کرد . هم اکنونپس از 18 سال سکوت اجباری فانونو در زندان ، آزادی او از زندان سرآغازی دیگر بربحران هسته ای اسرائیل می باشد که بار دیگر چشم جهانیان را به سوی اسرائیل جلب کرد .
با آزادی فانونو مسئله تسلیحات هسته ای اسرائیل باردیگر در راس اخبار روزرسانه ها قرار گرفت و احساس ناامنی و نارضایتی مردم خاورمیانه از تبعیض در برخوردبا برنامه های هسته ای کشورهای مختلف خاورمیانه اوج گرفت .
کارشناسان هسته ایاروپا با انتشار گزارشهایی به ناکامی تلاش آ‍ژانس بین المللی انرژی اتمی برایمذاکره با اسراییل درباره سلاحهای هسته ای این رژیم اشاره کردند. در این گزارشهادلیل اصلی ناتوانی آ‍ژانس در برخورد با اسرائیل حمایت آمریکا از فعالیتهای اینر‍ژیم ذکر شده است که موجب بسته بودن زرادخانه های هسته ای اسرائیل در برابربازرسان آژانس شده است .

دراین گزارشها احتمال تغییرسیاست های اسراییل ضعیف شمرده شده وآمده است : به کارگیری اسراییل از سلاح هسته ای به عنوان عنصر تهدید کننده تاثیربسیار گسترده ای بر کشورهای منطقه دارد.
دراین گزارشها تاکید شده است که آمریکابه اسراییل به عنوان یک قدرت هسته ای می نگرد و این به سود آمریکا نیست که اسراییلرا رها کند

موشک کروز

موشک کروز نوعی هواپیمای بی‌سرنشین هدایت شونده است که مسیر آن تا رسیدن به هدف قابل تغییر و هدایت است. در اغلب موشک‌های کروز در واقع از نوعی موتور جت استفاده می‌شود و بنابر تعریف نمی‌توان به آن‌ها موشک گفت.

هدایت موشک‌های کروز امروزی توسط کامپیوتری که در آن‌ها قراردارد انجام می‌شود. در این کامپیوترها مدلی از زمین و پستی و بلندی‌های آن تا هدف وجود دارد و موشک کروز با استفاده از سیستم موقعیت‌یاب ماهواره‌ای (مانند جی‌پی‌اس) و با حرکت در نزدیکی زمین و تغییر مکرر ارتفاع و مسیر خود به هدف می‌رسد.

ردیابی و انهدام موشک‌های کروز با کلاهک اتمی به دلیل پرواز نزدیک به زمین برای سیستم‌های ردیاب و رادار مشکل است و به این دلیل جزو سلاح‌های هسته‌ای استراتژیک محسوب می‌شوند.

موشک کروز برای مخفی ماندن از دید سیستمهای راداری دارای دوخصوصیت است. 1-سطح مقطع راداری کمی دارد که ردیابی آنرا برای سیستمهای ضدموشکی راداری مشکل می‌کند. 2-به خاطر استفاده از موتور توربوفن، حرارت کمی تابش می‌کند و در نتیجه امکان قفل حرارتی روی آن نیز کم است

موشک بالیستیک

موشک بالیستیک (از نوع اسکاد-ب)

موشک بالیستیک نوعی موشک است که پس از پرتاب و به‌پایان رسیدن سوخت آن، چندان هدایت‌پذیر نیست و صرفا بر پایه قوانین پرتابه‌ها یا بالیستیک به سوی هدف می‌رود.

تمام موشک‌هائی را که هدایت شونده نیستند می‌توان موشک بالیستیک نامید، چه موشک مدل برای تفریح و تحقیق باشد و چه موشک‌هائی که فضاپیماها را به فضا می‌برد، ولی اصطلاح موشک بالیستیک معمولا معنای نظامی دارد و در مورد موشک‌هائی که مواد منفجره و بمب حمل می‌کنند بکار می‌رود.

نخستین موشک بالیستیک و-۲ آلمان بود که در جنگ جهانی دوم بکار رفت.

موشک طرح شوروی اسکاد-ب که انواع آن در جنگ ایران و عراق از هردو طرف بکار رفت یکی از مشهورترین موشک‌های بالیستیک با برد متوسط است.

موشک‌ بالیستیک دوربرد یا قاره‌پیما با چندین کلاهک اتمی قدرتمندترین و مخرب‌ترین سلاح کشتار جمعی موجود در جهان است. آمریکا، روسیه، کازاخستان، اوکراین، بریتانیا، فرانسه و چین از این سلاح دارند

بمب هیدروژنی

بمب هیدروژنی یا “بمب گرماهسته‌ای” نام رایج وسایل انفجاری است که در آن‌ها از انرژی آزاد شده در فرآیند همجوشی هسته‌ای برای تخریب استفاده می‌شود.

به دلیل نیاز به حرارت زیاد برای شروع همجوشی، از یک بمب شکافت هسته‌ای به عنوان چاشنی بمب هیدروژنی استفاده می‌شود

دید کلی

همجوشیهسته‌ایبنیاد اصلی بمب هیدروژنی را تشکیل می‌دهد. همانطور که از شکافته شدنهسته‌های سنگین (شکافتهسته‌ای) ، مقدار عظیمیانرژی حاصل می‌شود. از پیوند هسته‌های سبک نیز انرژی بیشتری بدست می‌آید. در هر یک از دوحالت هسته‌هایی با جرم متوسط تشکیل می‌گردد، که جرم آنها کمتر از جرم اولیه‌ای استکه برای تشکیل آنها بکار رفته است. در حالی که در روش شکافتن ، ماده اولیه منحصر بهاورانیوم وتوریم است. در روش پیوند هسته‌ای از هر اتم سبکی مثلا اتم هیدروژن می‌توان استفاده نمود.

هیدروژن مورد نیاز در واکنش همجوشی هسته‌ای

هیدروژن موجود در تمامی آبهایاقیانوسها یکی از مواد اولیه روش پیوند هسته‌ها را تشکیل می‌دهد. هیدروژن سنگین کهنسبت به هیدروژن معمولی فوق العاده نایاب است برای پیوند بسیار نامناسب بوده و با وجودی که در هر 6400 اتم هیدروژن ، فقط یک اتم آن هیدروژن سنگین می‌باشد،بنابراین مقدار هیدروژن موجود در اقیانوسها بسیار کافی است.

شرایط لازم برای انجام پیوند هسته‌ای

برای اینکه پیوند هسته‌ای انجام گیردچه شرایطی لازم است؟
برای انجام عمل پیوند با هسته دو اتم را به شدت به هم بزنیم، تا به هم پیوندخورده و در هم ذوب شوند. اما دافعه الکترواستاتیکی هسته ، مانع بزرگی در این راهجلوی پای ما گذاشته است. در فواصل بینهایت نزدیک این دافعه فوق العاده زیاد است. البته راه حل ساده‌ای به نظر می‌رسد، بدین معنی که بایستی به هسته‌ها آنقدر سرعتدهیم که از این مانع رد شوند. می‌دانیم که سرعت ذرات در هر گازی بستگی به درجهحرارت آن گاز دارد. پس کافی است درجه حرارت را آنقدر بالا ببریم تا سرعت لازم برایعبور از این مانع بدست آید.

درجه حرارت لازم برای این کار چندین میلیون درجه سانتیگراد است و چنین حرارتیدرکرهزمین وجود ندارد. اما اگر یکبمباتمی در وسط توده‌ای از هسته‌های سبک منفجر شود، حرارت فوق العاده‌ای که ازانفجار بمبحاصل می‌شود، حرارت هسته‌های سبکرا به قدری بالا می‌برد که پیوند آنها را امکانپذیر سازد. این موضوع اساس ساختمانبمب حرارتی و هسته‌ای (ترمونوکلئور) می‌باشد.

همانطوری که در کبریت عادی برای آتش گرفتن ابتدا فسفر موجود در آن بر اثر مالشمحترق می‌شود و آنگاه گوگرد را روشن می‌سازد، در بمبهای (حرارتی و هسته‌ای) نیزابتدا یک بمب اتمی معمولی منفجر می‌شود و در نتیجه انفجار توده‌ای از اجسام سبک رابه حرارت فوق العاده‌ای

می‌رساند، بطوری که هسته‌های آنها به هم می‌پیوندند و آنگاه انفجار مهیبتری انجاممی‌گیرد

بمب هسته‌ای

دید کلی

همه ما می‌دانیم چه انرژی عظیم و قابل ملاحظه‌ای در داخلاتمها وجود دارد. این انرژی همان است که عموما آن راانرژی اتمیمی‌نامند. اما چون این انرژی درداخلهسته اتمهاوجود دارد در زبان علمی نامدقیقتر آنراانرژیهسته‌ای انتخاب کرده‌اند.

تحولاتی که به کشف بمب هسته‌ای منجر شد.

هنگامی که دانشمند ایتالیایی بهنامانریکو فرمی، تجربیات و تحقیقات خود را درزمینه عملی ساختنفعل و انفعالات زنجیریمداوم دنبال می‌کرد. پیش بینی می‌شد که این فعل و انفعال ممکن است انفجاری باشد. به همین سبب ایالاتمتحده آمریکا که درجنگ جهانی دومشرکت کرده بود، در صدد برآمدتحت عنوان مبارزه ضد فاشیستی ، نظردانشمنداناروپایی را برای ساختنسلاحاتمی جلب کند. لذا آن را به ممالک متحده فرا خواند، تا در آنجا که دور ازبمبهای دشمن قرار داشت و شرایط کار بهتر بود. امکان استفاده از اینانرژی انفجاریرا که در سلاحهای جنگی ،مخصوصا بمب مورد بررسی قرار دهند.

پس از گرد آمدن برجسته ترین دانشمندان ،ابتدا تجسساتی در زمینه تصفیه 235U و بعد ساختنپلوتونیومدر آزمایشگاههای چند دانشگاه مهمآمریکا از جمله دانشگاههای کلمبیا و کالیفرنیا صورت گرفت. نتیجه این تجسسات ، ساختندو کارخانه بزرگ و مجهز برایتصفیه 235U و ساختنپلوتونیوم منجر گردید. سپس آزمایشگاه عظیم و مجهز ، لوس آلاموس در ایالت نیومکزیکوتحت نظر دانشمندان معروف . جی . آر . اوپن هایمرتأسیس شد.

دانشمندانمعروف دیگری از کشورهای مختلف از قبیلجیمز چارویک، اچ بث ، آر. آرویلسون،نیلس بوهرو غیره ، برای ساختن بمب اتمی ،یعنی سلاحی که ممکن است سبب نابودی بشر و تمدن او گردد، همکاری کردند. در نتیجهتحقیقات دانشمندان ، اساس ساختمان بمب اتمی پی ریزی شد. البته بسیاری از وسایلی کهبرای بمب اتمی بکار رفت، به کلی افشا نشده ، با این حال با اطلاعات وسیعی که ضمناظهارات رئیسطرح مانهاتانبدست آمد، طرز عمل تااندازه‌ای روشن گردید.

تاریخچه اولین انفجارهای هسته‌ای

اولین بار در شانزدهم ژوید سال 1945 ، بمب اتمی کوچک ، به عنوان آزمایش ، درصحرای الاموگوردو واقع در ایالت نیومکزیکو منفجر گردید. بمب را در انتهای بمبی ازفولاد نصب کرده بودند و فرمان انفجار آن از پناهگاهی به فاصله 10 کیلومتر صادرمی‌شد. محل دیده بانی ناظر این در 17 کیلومتری نقطه انفجار بود. نتیجه این آزمایشبه قدری وحشت انگیز بود، که از آنچه قبلا پیش بینی شده بود تجاوز می‌کرد، از جملهبرج فولادین حامل بمب به کلی تبخیر شده و در جای آن گودالی وسیع بوجود آمدهبود.

کمتر از یک ماه بعد ، بمب اتمی دیگری که قدرت تخریبی آن معادل (1000 تن TNT) بود، رویبندر هیروشیمادر ژاپنمنفجر گردید (انفجار هیروشیما)، که در نتیجه ، آن شهر بهکلی ویران شد و چند هزارمردم به هلاکت رسیدند. فقط معدودی از سکنه اطراف شهر از این بلا جان به در بردند،که هنوز بازماندگان آنان از اثرات زیان بخشتشعشعات هسته‌ایآن رنج می‌برند.

سومین بمب اتمی روز نهم ماه اوت روی شهرناکازاکیمنفجر شد و این دوفاجعه تاریخی کشورژاپنرا در مقابلایالت متحده آمریکابه زانو در آورد. هر چندکه پس ازجنگ جهانی دومدولت آمریکا نام طرح مانهاتانرا به کمسیون انرژی اتمی تبدیل کرد و فعالیت این کمسیون را به موارد استفاده ازانرژی اتمی در صنعت،پزشکیوکشاورزیتخصیص داد و در حال حاضر یک کمسیونبین المللی نیز برای استفاده‌های صلح جویانه از انرژی اتمی فعالیت می‌کنند. بنابراین هنوز هم آزمایشهای سلاحهای هسته‌ای ادامه دارد و بدین وسیله دول بزرگ جهاندر برابر یکدیگر قدرت نمایی می‌کنند.

ساختمان بمب هسته‌ای

ساختار سلاح هسته‌ای به این صورت است که هر گاه مقدار عنصر قابل شکافت ، که ازاندازه بحرانی بیشتر باشد، پدیده شکافت شروع می شود. این پدیده خیلی سریع پیشرفتمی‌کند و با آزاد شدن مقادیر عظیم انرژی در مدت بسیار کوتاه ، انفجار مهیبی رخمی‌دهد. ولی از آنجایی که بمب باید در لحظه دلخواه منفجر شود، مقداری از 235U ، یا 239Pu را که خالص بوده و حجم کلی آناز اندازه بحرانی بیشتر باشد، به چند قسمت مجزا ، که هر یک از آنها از اندازهبحرانی کمتر است، تقسیم می‌کنند و این قسمتها را در محفظه‌ای طوری قرار می‌دهند کهنوترونهایی که ممکن است در هر یک از آنها آزاد شوند، در قسمت دیگر نفوذ نکنند.

در اینتقسیم بندی هرگاه به هر روشی در یکی از اجزای بمب پدیده شکافت شروع شود، در لحظه‌ایکه انفجار باید صورت گیرد، رخداد پدیدهشکافتزنجیری و مداوم نخواهد بود. این مواد با جرمهای زیر جرم بحرانی عنصر قابل شکافترا به هم نزدیک می‌کنند. تا مجموع آنها از جرم بحرانی بیشتر شود و واکنش زنجیری بهوقوع بپیوندد.

نباید فراموش کرد که پیشرفت واکنش زنجیری بسیار سریع است وانفجار اتمیدر قطعات اورانیوم فقط در حدودیک میلیونم ثانیه طول می‌کشد. لذا اگر اندازه‌های بحرانی زیر را به آهستگی به همنزدیک کنیم. ممکن است قبل از تماس ، واکنش زنجیری شروع شود و شدت گرمای حاصل ازشکافتهای اولیه به حدی گردد، که قبل از انفجار واقعی ، ماده قابل شکافت را متلاشیسازد و واکنش زنجیری به خاموشی گراید. برای رفع نقایص بمب هسته‌ای به صورت زیر عملمی‌کنیم:

اولا اتصال قطعاتاورانیوم بوسیله یکماده منفجرهقوی نظامی صورت می‌گیرد.

ثانیا محفظه ماده اتمی را بسیار ضخیم و محکم می سازد. تا در آغاز واکنش زنجیریاز متلاشی شدن ماده مزبور جلوگیری کند و سپس انفجار واقعی صورت گیرد.

بهینه سازی خروجی بمب و افزایش قدرت آن

طرق مختلف نزدیک کردن قطعات اورانیوم یا پلوتونیوم به یکدیگر هنوز یک موضوع سرینظامی است. ولی واقعیت این است که هر چه سرعت اتصال قطعات زیادتر باشد، واکنشزنجیری سریعتر و و مقدار بیشتری از هسته‌های اورانیوم موجود شکافته شده و بهره سلاحاتمی بیشتر می‌شود.

اصولا اتصال سریع قطعات است کهانفجار مهیب بمب اتمیرا بوجود می‌آورد. اگرمنعکس کننده‌ای به دورماده اتمیقرار داده شود، از فرار نوترونهاجلوگیری نموده و شکافت زنجیری تسریع می‌گردد. استفاده از منعکس کننده نوترون ، وزنبحرانی را نیز تقلیل می‌دهد.

باید توجه داشت که حتی در بهترین شرایط همه اورانیوم موجود در یک بمب اتمی تحتعمل شکافتن قرار نمی‌گیرد و در شرایط بسیار مناسب تنها در حدود 10 درصدماده هسته‌ایشکافته می‌شود و بقیه در نتیجه، انفجار تبدیل به غبار شده و در فضا پخش می‌گردند بدون اینکه هسته‌های آنها شکافتهشوند.

جرم بحرانی از اسرار نظامی است و ممالکی که آن را می‌دانند به شدت از فاش شدنآن جلوگیری می‌کنند. بنابرین از مطالبی که در این باره منتشر شده است، چنین بر میآید که جرم بحرانی باید بین ا و 10 کیلوگرم باشند.

وجود جرم بحرانی ، افزایش قدرتبمباتمی را محدود می‌کند. زیرا برای آنکه بتوانیم انفجاری ایجاد کنیم:

اولا نباید مقدار سوختی کمتر از جرم بحرانی بکار بریم و این مقدار حد پایین بمباتمی را تعیین می‌کند.

ثانیا وزن هر یک از قطعات اورانیوم درون بمب نمی‌تواند بیش از وزن بحرانی باشد. زیرا در آن صورت هر قطعه خود به خود منفجر خواهد شد.

ساختن بمبهای بیش از دو قطعه نیز بسیار مشکل است. زیرا اگر دو قطعه از قطعاتاورانیوم ، حتی به اندازه یک میلیونم ثانیه قبل از قطعات دیگر به هم وصل شوند،انفجار اتمیصورت خواهد گرفت و باعثپراکندگی قطعات دیگر اورانیوم خواهد شد. قطعات دیگر مجال دخول در قطعات زنجیری رانخواهند یافت. به عبارت دیگر بطور کلی میزان اتمهای اورانیومی که درواکنشهایزنجیری وارد می‌شوند، با افزایش تعداد قطعات داخل بمب ، تقلیل می‌یابد و عملانفجار ناقص می‌ماند

بمبهای هیدروژنی

بعد از انفجار یک بمب اتمی معمولی ، عمل سرد شدن به سرعتانجام می‌گیرد. بنابراین ، باید فعل و انفعالاتی را در نظر گرفت که در آنها عملپیوند به سرعت انجام گیرد. اگر یک بمب اتمی را در مخلوطی ازدوتریوموتریتیوممحصور کرده و مجموعه را در یک محفظهبا مقاومت مکانیکی زیاد قرار دهیم، پس ازانفجار بمب اتمی محیط مساعدی برای یک فعل وانفعال ترمونوکلئور (فعل و انفعال هسته‌ای گرمازا) بوجود می‌آید و در اثر آن عملپیوند هسته‌ها انجام شده وهلیوم بوجود می‌آید.

تریتیوم + دوتریوم <—– هلیوم + نوترون

در نتیجه این فعل و انفعال ، حدود هفده میلیونالکترون ولت ، انرژی آزاد می‌شود. این میزان انرژِی نسبت به واحد وزن ماده قابلانفجار ، در حدود چهار برابر انرژی است که از شکسته شدناورانیوم حاصل می‌شود. به عبارت دیگر در موقع پیوند هسته‌های دوتریم و تریتیوم ، انرژی بیشتربر واحد جرم نسبت به شکافته شدن هسته‌های اورانیوم رها می‌شود.

اشکالات اساسی ساخت بمب هیدروژنی

تهیه بمب هیدروژنی دو اشکال عمده دارد کهعبارتند از:

اولا باید دوتریوم و تریتیوم را به حالت مایع بکار برد. چون این دو عنصر درحالت معمول بصورت گاز هستند و در حرارت فوق العاده زیاد هم با کندی به هم پیوندمی‌خورد. و لذا مجبورند آنها را در حرارتی معادل 250 درجه سانتیگراد زیر صفر نگهدارند. بطورری که وزن دستگاه لازم به وضع غیر عادی سنگین می‌شد و بمب با زحمت زیادحمل و نقل می‌گردید و پرتاب آن بوسیلههواپیمابسیار مشکل بود.

ثانیا اگر چه تهیه دوتریوم سهل است، اما تهیه تریتیوم فوق العاده مشکل و پرهزینه می‌باشد و برای تهیه آن باید درکورهاتمیعنصر لیتیوم را بوسیله نوترون بمباران کنند که از تجزیه متوالی آببوسیلهجریانالکتریکی ، آب سنگین بدست می‌آید. بطوری که دوتریوم یکی از عناصر مرکب آن است. از تجزیهآب سنگین (دوتریوم) بدست می‌آید.

بمب هسته‌ای ب۶۱-۱۱

بمب هسته‌ای ب۶۱-۱۱ گونه‌ای از بمب ب۶۱ است که توانائی نفوذ به عمق زمین یا سوراخ کردن دیوارهای قطور بتنی را دارد.

بخش انفجاری این سلاح همان بمب ب۶۱ است و موتور موشکی و بدنه ویژه آن که گفته می‌شود از فولاد سخت شده تهیه شده به آن توانائی نفوذ به عمق را می‌دهد.

در آوریل ۲۰۰۶ سخنان بسیاری در مورد احتمال کاربرد این بمب از طرف آمریکا در تخریب هدف‌های هسته‌ای ایران، از جمله تاسیسات هسته‌ای نطنز، در مطبوعات و رادیو و تلویزیون‌های دنیا مطرح شد. سیمور هرش در مقاله‌ای در مجله نیویورکر این احتمال را مطرح کرد، اگر چه پیشتر نیز برخی مخالفان حمله به ایران به این امکان اشاره کرده بودند

بمب کثیف

بمب کثیف نوعی سلاح انفجاری است که در آن از یک انفجار غیر هسته‌ای برای پراکندن مواد پرتوزا و آلوده کردن محیط استفاده می‌شود. اگر چه در بمب کثیف از انفجار هسته‌ای استفاده نمی‌شود اما به دلیل آلودن محیط به مواد رادیواکتیو گاه جزو سلاح‌های هسته‌ای به شمار می‌رود .

بمباران نوترونی

پیشرفتفیزیک هسته‌ایتا حد زیادی در نتیجه اکتشافنوعی از گلوله‌های هسته‌ای بوده ، گر چه از بسیاری جهات مشابه با پرتونهای عادیاست، ولی هیچبارالکتریکی همراه آنها نیست. این پروتونهای بی‌بار ، یا بنابر اصطلاحی که بیشتررواج دارد این نوترونها ، برای بمباران هسته عنوان گلوله کمال مطلوب را دارند، چهاز آن جهت که فاقد بار الکتریکی بوده هیچ نیروی دافعه‌ای از طرف هسته‌های با بارالکتریکی زیاد بر آنها وارد نمی‌شود و می‌توانند به سهولت بهساختمان درونی هسته اتمنفوذ کنند.

گر چه فرضیه مربوط به امکان وجود نوترونها در سال 1925 بوسیلهرادرفوردبیان شده ، ولی دلیل وجود آنها را در سال 1932 همکار وی یعنیجیمز چادویک (James Chadwick) اثبات کرد. این شخص ثابت کرد که تشعشع مخصوصیکه بر اثر بمباران با ذرات ازبریلیومصادر می‌شود عبارت است از ذراتیخنثی که جرم آنها در حدود جرم پروتون است. هسته‌ای که در نتیجه فعل و انفعال به دستمی‌آید، همان هسته کربن متعارف است.

چشمه تولید نوترون

نوترونها را معمولا از راه تصادم دودوترونیعنی دو هسته هیدروژن سنگین بدستمی‌آورند. پس از آنها یونهای هیدروژن سنگین را در یکی از مولدهای جدید با پتانسیلیبالا وادار به حرکت با سرعت و شتاب زیاد کرده ، آنها را بر روی ماده‌ای مانندآب سنگینانداخته که در آن اتمهای هیدروژنسنگین در داخل مولکولها به یکدیگر متصل‌اند. در نتیجه تصادمهایی که رخ می‌دهد، عدهزیادی نوترونهای سریع مطابق معادله زیر تشکیل می‌دهد:

21D + 21D → 32He + 10n

به این نکته باید اشاره کردکه چون نوترونها بار الکتریکی ندارند در ضمن عبور از هوا عمل یونش صورت نگرفته و بههمین جهت در ضمن عبور از اتاق ابر اثر مرئی از آنها بر جای نمی‌ماند. مشاهده آنهامعمولا از راه اثری است که از تصادم با ذرات هوایی که مستقیما در راه آنها قرارگرفته حاصل می‌شود.

نتایج بمباران نوترون

نوترونها به آسانی می‌توانند حتی در هسته‌های با بارالکتریکی زیاد ، نفوذ کرده و اثر تخریبی در داخل آنها داشته باشند. این آثار بیش ازهمه بوسیله فیزیکدان ایتالیاییانریکلو فرمی (Enrico Fermi) و همکاران اومورد پژوهش و مطالعه قرار گرفته است. در صورتی که سر و کار ما با عناصر سبکتر است. نفوذ یکنوترون غالبا با خارج شدن یکذرهآلفا یا یک پروتون همراه است. مانند این فعل و انفعال:

147N + 10n → 115B + 42He

که نشان دهنده تبدیل یافتن نیتروژنبه بور و هلیوم است و یا:

5626Fe + 10n → 5625Mn + 11H

که تبدیلآهن را بهمنیزیم وهیدروژن نشان می‌دهد. در عناصر سنگینتر حصار پتانسیل که هسته اتم را احاطه کردهبلندتر است، و اگر چه این حصار مانع نفوذ نوترون به درون هسته نیست، ولی از خارجشدن اجزا باردار هسته جلوگیری می‌کند. در این حالت نوترونهایی که داخل هسته نفوذمی‌کنند، بایستی از انرژی موجود در خود به صورت تشعشعات مغناطیسی که تولید می‌شودخلاص شوند و به این ترتیب است کهاشعهسخت گاما خارج می‌شود. مانند این فعل و انفعال:

اشعه گاما + 19779Au + 10n → 19879Au

که در آن عنصر سنگینتریاز همان نوعطلا ساخته می‌شود. این طرزساخته شدن ، ممکن است از عنصری که بمباران شده ، با تعدیل بار الکتریکی از طریقصدور یک الکترون صورت گیرد.

منفجر ساختن هسته

درفعل و انفعالات هسته‌ایکه تا کنون مورد بحثقرار گرفتن ، اساس کار عبارت از آن بود که جز نسبتا بسیار کوچکی از ساختمان هسته (مانند ذره α یا پروتون یا نوترون) از آن خارج شود و حال اگر هسته یک اتم سنگینمنجر شود و دو یا بیشتر پاره‌های تقریبا مساوی بدست آید.

در زمستان سال 1939این نوعشکسته شدنبوسیله دو فیزیکدانآلمانی به نامهایهان (O . Hahn) ومایتنر (Lise Meitner) مشاهده شد و دریافتند اتمهایاورانیوم که ناپایدارند، ممکن است بر اثر بمباران با یک دسته نوترون به دو پاره تقسیم شوند. یکی از دو پاره نماینده هستهباریومو دیگری به احتمال قویکریپتون. این نوع شکافته شدن هسته با آزاد شدن مقداری انرژی همراه است که صدها برابر انرژیآزاد شده در سایر فعل و انفعالات شناخته شده هسته‌ای است .

سابقه تاریخی در آلمان

 پس از جنگ جهانی دوم، متفقین هر گونه فعالیت در زمینهتوسعه صنعتی یا تحقیقاتی هسته ای را در هر دو بخش آلمان ( شرقی و غربی) ممنوعکردند. پس از آنکه آلمان غربی رسما اعلام کرد که هیچ گونه سلاح هسته ای تولید نمیکند و در اختیار هم ندارد، در سال 1955 به عنوان یک کشور مستقل اجازه تحقیق و توسعهدر زمینه انرژی هسته ای و استفاده صلح آمیز از آن را کسب کرد. تا آن زمان، برخیکشورها تحقیقات و کار روی فناوري هسته ای را آغاز کرده بودند و برخی حدود 10 سال دراین زمینه سابقه داشتند. برای پر کردن این فاصله آلمان ها دست به کار شدند و بخشهای سیاسی، اقتصادی و علمی مختلف در این کشور برای جلب همکاری همه جانبه بین المللیبه صورت همسو وارد عمل شدند. بر همین اساس “برنامه هسته ای آلمان” تدوین شد. اینبرنامه شامل ساخت چند راكتور اولیه، فراهم کردن چرخه کامل سوخت و دورریزی زباله هایرادیو اکتیو می شد. در سال 1955 دولت فدرال آلمان، وزارت انرژی این کشور را تاسیسکرد. به این ترتیب آلمان به یکی از اعضای تشکیل دهنده “جامعه انرژی اتمی اروپا” (EUROTOM ) و همچنین “آژانس انرژی هسته ای” (NEA) تبدیل شد. توافق نامه هایی برایهمکاری با فرانسه، انگلیس و آمریکا به امضا رسید. با مشارکت تولید کنندگانآمریکایی، آلمان ها شروع به ساخت نیروگاه های هسته ای تجاری کردند. (شرکت های زیمنسو وسیتنگهاوس برای ساخت PWR راكتورهای آبی و شرکت های AEG و جنرال الکتریک برایساخت راكتورهای آبی نوع BWR آمادگی خود را اعلام کردند.) تسهیلات و امکانات کارخانههای الکتریکی آلمان موجب تسریع کار شد. در عرض چند سال، چندین مرکز تحقیقات هسته ایدر آلمان غربی به وجود آمد: KFK و GKSS و KFA در سال 1956. HMI و DESY در سال 1959و GSI در سال 1969. بیشتر این مراکز تحقیقاتی همانند موسسات دانشگاهی مجهز بهراكتورهای تحقیقاتی بودند. امروزه بیشتر راكتورهای تحقیقاتی تعطیل شده اند. ازاواخر دهه 1980 برخی از این مراکز تحقیقاتی حوزه فعالیتشان را ( با تغییر نام) بهتحقیق درباره موضوعات محیط زیستی تغییر دادند. به دلیل شرایط اقتصادی، تحقیقات هستهای، بیشتر و بیشتر به فیزیک هسته ای بنیادین محدود شد. در سال 1958 یک نیروگاه هستهای آزمایشی 16 مگاواتی ( به نام VAK ) به شرکت های GE /AEG سفارش داده شد که در سال 1960 به بهره برداری رسید. ساخت و ساز مستقل هسته ای آلمان از سال 1961 و با سفارشیک راكتور دمای بالا ( به نام AVR) به شرکت های BBK/BBC آغاز شد. سفارش ساختراكتورهای تولید انرژی با توان بین 250 تا 350 مگاوات و 600 تا 700 مگاوات بین سال‌های 1965 تا 1970 به شرکت های مختلف داده شد. پس از حدود 15 سال آلمان توانست فاصلهخود را با فناوري روز دنیا در زمینه تکنولوژی هسته ای از میان بردارد. در این دورانصنایع هسته ای آلمان اولین سفارش های خارجی خود را از هلند (برای ساخت نیروگاهبورسل) و آرژانتین ( نیروگاه آتوچا) دریافت کرد. در سال 1972 ساخت راكتور ببیلیس – که بعدها به بزرگترین راكتور جهان تبدیل شد – با توان 1200 مگاوات در آلمان آغازشد. بین سال های 1970 تا 1975 سالانه به طور متوسط سفارش ساخت 3 واحد نیروگاه هستهای داده می شد. در سال 1960 شرکت های زیمنس و AEG با ادغام فعالیت های آتی دربرنامه های هسته ای شان KWU (Kraftwerk Union) را بنیان نهادند. ساخت نیروگاه هایهسته ای KWU با راكتورهای آبی PWR توسط متخصصین داخلی آغاز شد. با پشتوانه سال‌ هاتجربه عملیاتی، در نهایت یک راكتور آبی 1300 مگاواتی استاندارد شده (Konvoi) برایساخت معرفی شد. هر چند که تنها ساخت 3 واحد Konvoi ( یعنی Isar-2, Neckarwestheim-2 , Emsland ) در عمل محقق شد. واحدهای Konvi که در سال 1982 سفارش داده شد و در سالهای 88 و 89 به بهره برداری رسید، جزو آخرین پروژه های نیروگاه هسته ای در آلمانمحسوب می شوند. تا آن زمان این نیروگاه ها چیزی حدود یک سوم از برق مصرفی کشورآلمان را تامین می کردند. در آلمان شرقی ساخت نیروگاه های هسته ای از سال 1955 و باکمک اتحاد جماهیر شوروی سابق آغاز شد. پس از راه اندازی “موسسه مرکزی فیزیک هستهای” در سال 1956 و در شهر روسندورف تحقیقات در زمینه فیزیک هسته ای رسما آغاز شد. در همان مکان و در سال 1957 یک راكتور تحقیقاتی با کمک های شوروی شروع به کار کرد. اولین نیروگاه هسته ای آلمان شرقی با توان 70 مگاوات با نام رایسنبرگ (Rheinsberg ) مجهز به یک راكتور آبی PWR روسی در سال 1966 وارد شبکه برق این کشور شد. بین سالهای 1974 تا 1979 واحدهای 1 تا 4 نیروگاه هسته ای گریفسوالد ( Greifswald ) ، آنهاهم مجهز به راكتورهای روسی، به شبکه پیوستند. پس از اتحاد دو آلمان تجهیزات امنیتیپیشرفته متعلق به نیروگاه های هسته ای روسی از آلمان شرقی خارج شدند. بنابر گزارشها هم اکنون تجهیزات هسته ای آلمان شرقی در مقایسه با همسایه غربی از امنیت پائینتری برخوردار است. به دلیل مسائل امنیتی و اقتصادی – به خصوص کاهش میزان مصرف – مسئولان تصمیم گرفتند این نیروگاه ها را ارتقای سطح ندهند و پس از مدتی این تجهیزاتبه تدریج تعطیل شدند. کار بر روی واحدهای در دست ساخت 6 و 7 و 8 گریفسوالد نیزمتوقف شد. دو ماکت طرح اولیه راكتور پیشرفته در آلمان ساخت شد. یکی راكتور دمایبالا به نام THTR300 توسط HRB/BBC و دیگری یک راكتور به نام SNR300 توسط Interatom/siemens . اولی پس از راه اندازی و شروع به کار موفق و چند سال بهرهبرداری به دلایل اقتصادی و سیاسی تعطیل شد و دومی نیز هر چند کار ساختش به اتمامرسید، اما هرگز به بهره برداری نرسید. تمام نیروگاه های هسته ای آلمان که در حالحاضر فعال هستند، توسط KWU یا Siemens/AEG ساخته شده اند. دومین تامین کنندهنیروگاه های هسته ای آلمان، شرکت BBR ( حاصل ادغام شرکت های Babcock& Wilcox, Boveri& Cie, Brown ) بود که در سال 1999 فروخته شد. به مدت چند سال شرکت هایآلمانی به همراه Siemens/KWU و همکاری نزدیک شرکای فرانسوی اش (Edf و Framatoune ) در تدارک ساخت یک راكتور آبی PWR پیشرفته با نام EPR ( مخفف راكتور آب فشردهاروپایی) بودند. طراحی این راكتور بسیار مدرن بود و در ساخت آن تجهیزات پیشرفتهایمنی در نظر گرفته شده بود. در طراحی EPR تمهیداتی نیز برای کنترل حوادث منتج ازذوب هسته اندیشیده شده بود. دولت آلمان علاوه بر این از ساخت یک BWR ( راكتور آبجوش ) پیشرفته با نام SWR1000 که توسط Siemens/KWU در حال ساخت بود و دارای تجهیزاتاضافی ایمنی بود، حمایت و استقبال کرد. از اوایل سال های دهه 1970 میلادی برنامهکاملا موفق هسته ای آلمان با مخالفت های رو به افزایش داخلی مواجه شد. از یک سواعتراضات و تظاهرات خشونت آمیز و تصرف سایت ها توسط معترضین – به خصوص در بروکدورف،ویل و واکرسدورف – صورت گرفت و از سوی دیگر “شهروندان نگران” دست به شکایات قانونیعلیه توسعه نیروگاه های هسته ای زدند. نتیجه این شد که ساخت و دادن مجوز احداث ایننیروگاه ها به دلیل موانع قانونی به تاخیر افتاد. امروزه، ساخت نیروگاه های اتمیجدید به منظور تولید برق به لحاظ قانونی در آلمان ممنوع است.
تاریخچهتکامل چرخه سوخت هسته ای
تمام تجهیزات لازم برای ایجاد چرخه کامل سوختهسته ای در سال های قبل و در بخش های مختلف آلمان آماده شده بود. در آلمان غربیسابق یک معدن بسیار کوچک استخراج اورانیوم به نام الویلر با قدرت تولید کیک زرد؛ درآلمان شرقی سابق نیز تجهیزات عظیم تولید اورانیوم در ویسموت که در شروع کار بخشی ازاورانیوم

مصرفی شوروی سابق را نیزتامین می کرد. الویلر اکنون تعطیل شده و ویسموت که از لحاظ مجموع اورانیوم تولیدشده پس از آمریکا و کانادا مقام سوم جهان را داشت- غیرفعال شده است. پروژه ساخت یکنیروگاه بازیافت سوخت در واکرسدورف نیز در سال 1988، به دلیل اعتراضات عمومی وهمچنین مشکلات اقتصادی متوقف شد. پس از آن و در حال حاضر آلمان برای بازیافت سوختمصرف شده با شرکت های COGEMA از فرانسه و BNFL از انگلیس قرارداد دارد. این قراردادبا در نظر گرفتن قوانین شرکت های خصوصی و با موافقت دولتی تنظیم شده است. ضایعاترادیو اکتیو حاصل از پروسه بازیابی سوخت مصرف شده در کشورهای خارجی به آلمانبازگردانده می شود و پلوتونیوم حاصل از بازیافت برای تولید سوخت MOX استفاده میشود. یک نیروگاه ساخت سوخت MOX در هانائو ساخته شد ولی به دلایل عمدتا سیاسی مجوزبهره برداری نگرفت و به همین دلیل اکنون بلااستفاده مانده است. نیروگاه پیلوتبازیافت WAK نیز در حال حاضر غیرفعال است. از اوایل دهه 1960 میلادی آلمان غربیبرنامه ای را برای مدیریت و دورریزی ضایعات رادیواکتیو نیروگاه ها آغاز کرد. سیاستدور ریزی زباله های هسته ای بر پایه این تصمیم بنا شده بود که تمام این ضایعات بایددر اعماق زمین دفن شود. این سیاست در صورتی موجه است که یک مانع ضد تشعشعات رادیواکتیو، که قادر به جذب این تشعشعات به صورت بلندمدت و تا زمان از بین رفتن کاملضایعات باشد، راه آنها را برای رسیدن به سطح زمین سد کرده باشد. عملی کردن اینسیاست و فعال شدن در این زمینه در معدن تحقیقاتی آسه در حوزه نمکی نيررساخسن آغازشد، جایی که ضایعات رادیواکتیو با تشعشع پایین و متوسط به صورت آزمایشی و تا اواخرسال 1978 دور ریخته می شد. در سال 1979، یک موافقت نامه اصولی برای مدیریت ضایعاتنیروگاه های هسته ای بین دولت فدرال و دولت محلی (لاندر) به امضا رسید. بر اساس اینقرارداد دولت محلی نیدرساخسن متعهد شد حوزه نمکی گورلبن را برای تشخیص قابل استفادهبودن آن برای میزبانی انواع مختلف ضایعات رادیو اکتیو – به خصوص ضایعات با تشعشعخیلی زیاد – مورد ارزیابی و آزمایش قرار دهد. به دنبال سیاست های جدید انرژی درآلمان تحقیقات و کاوش های زیرزمینی در حوزه نمکی گورلبن در اکتبر سال 2000، حداقلبه مدت سه سال و حداکثر تا 10 سال، متوقف شده است. محل سابق معدن سنگ آهن شاختکنراد – آن هم در یندرساخسن- مجوز میزبانی زباله های هسته ای با تشعشع پایین ومتوسط را گرفته، اما ساخت تاسیسات مخزن اصلی آن، باز هم به دلایل قانونی هنوز آغازنشده است.
وضعیت و فعالیت نیروگاه های هسته ای
در سال 2002 ، 19 نیروگاه هسته ای فعال در آلمان به مجموع ظرفیت تولید 4/22 گیگاوات رسیدندکه این میزان هفت درصد بیشتر از سال 1999 بود. این مسأله با افزایش توان راكتورگرمای ( KKP2 و KKU ) و همچنین بهینه سازی توربین بخار (1,KKI2 KKE, KKI ) محقق شد. افزایش توان راكتور گرمایی برای چند نیروگاه دیگر نیز در نظر گرفته شده است. الکتریسیته ناخالص تولید شده در نیروگاه های هسته ای در سال 2002 حدود 165 ساعت بودکه 4/0درصد کمتر از سال قبل و حدود یک سوم کل برق تولید شده در کشور بود. این نسبتاز سال 1985 تقریبا ثابت مانده است . اما طی دو دهه آینده این میزان به دلایل سیاسیکه منجربه از رده خارج کردن نیروگاه های هسته ای می شود، کاهش خواهدیافت.
تامین کنندگان نیروگاه های هسته ای
از آغاز قرنبیست و یکم میلادی هیچ یک از نیروگاه های هسته ای آلمان تامین کننده داخلی ندارد. تنها تولید کننده داخلی یعنی Siemens/ KWU بخش هسته ای خود را با فراماتوم ANP ادغام کرد.
اداره نیروگاه های هسته ای
شرکت های گردانندهنیروگاه های هسته ای در حال حاضر تحت پوشش چند نهاد بزرگ دولتی فعالیت می کنند. اینشرکت ها چند سال است که در حال متمرکز شدن و باز آرایی هستند. تعداد نیروهای انسانیدر حال حاضر برای گرداندن نیروگاه ها کافی است و این نیروها به صورت مرتب بازآموزیمی شوند. اما مسئله نیروهای انسانی به دلیل سیاست از رده خارج کردن نیروگاه هایهسته ای از یک سو و کاهش علاقه به تحصیل در رشته های مربوط به موضوعات هسته ای ازسوی دیگر، احتمالا باعث ایجاد مشکلات در صنعت هسته ای آلمان خواهد شد. چرخهسوخت و مدیریت زباله های اتمی
تمام امکانات لازم برای کامل کردن چرخهسوخت در آلمان محقق شده است، اما در حال حاضر تنها تعداد کمی از این امکانات فعالهستند. بسیاری از آنها تعطیل و غیر فعال شده اند، یا این که مجوز فعالیت دریافتنکرده اند. بر اساس سیاست جدید هسته ای آلمان و قوانین مربوطه، مدیریت ضایعات اتمینیروگاه های هسته ای شامل موارد زیر می شود: – انتقال سوخت مصرف شده برای عملیاتبازیافت حداکثر تا تاریخ سی ام ژوئن سال 2005 میلادی و بهره برداری از سوخت هسته ایبازیافتی. – از تاریخ اول ماه ژوئیه سال 2005، استفاده از امکانات محلی و موقتانباشت زباله های اتمی تا بهره برداری از انبار زباله دائمی و نهایی مجاز خواهدبود. در گرونائو، نیروگاه غنی سازی URENCO از سال 2002 تا 2003 از ظرفیتی معادل SWU 400 در سال به SWU1400 در سال رسیده است و قرار است این میزان نهایتا به SWU4500 درسال برسد. در لینگن، تاسیسات تولید سوخت هسته ای ANF فعال است و برای LWR ها عناصرسوخت اورانیومی را تولید می کند. در سال 2002 افزایش ظرفیت خروجی تا میزان 500 تناورانیوم در سال مجوز گرفت. هم اکنون سه مرکز موقت ذخیره سوخت مصرف شده فعال هستند: در آهاس مرکز TBLA برای سوخت های بدون تشعشع، در گورلبن، تاسیسات TBLG برای هر دونوع بدون تشعشع و دارای تشعشع و در زویشنلاگر مرکز ZLN مختص سوخت های مصرف شدهنیروگاه های هسته ای گریفسوالد و راینسبرگ، که هر دوی این نیروگاه ها پروسه غیرفعال شدن را طی می کنند. بنابر سیاست های هسته ای جدید آلمان، قرار است ذخایر سوختمصرف شده موقت بیشتری در محل نیروگاه های هسته ای ساخته شود. مجوز فعالیت این ذخایربرای 13 سایت صادر شده و تا کنون یکی از آنها فعال شده است. در آغاز سال 2002،ظرفیت مجاز انبارهای داخل نیروگاه های هسته ای به THM6327 رسید. تاسیسات تبدیلزباله های هسته ای در PKA واقع در سایت گورلبن اکنون تکمیل شده است. درباره مخزننهایی زباله های هسته ای ، طبق برنامه دولت آلمان، تاسیساتی که قدرت ذخیره یابازیافت تمام انواع ضایعات هسته ای را داشته باشد تا سال 2030 به بهره برداری خواهدرسید. به همین منظور یک گروه کاری هم اکنون در حال ارزیابی سایت های مختلفاست.
فعالیت های مربوط به تحقیق و توسعه
تحقیقات پایه ایاتمی در آلمان تحت پوشش BMBF ( وزارت فدرال آموزش و تحقیقات) انجام می گیرد. تحقیقات عملی و کاربردی – به خصوص درباره ایمنی و مخازن راكتورهای – نیز توسط BMWA ( وزارت فدرال اقتصاد و کارگری) انجام می شود. نکته قابل توجه این جاست که تحقیقاتدرباره موضوعات هسته ای در دانشگاه ها و مراکز مطالعه آلمان در حال کاهش است. بهدلیل سیاست های دولتی در جهت متوقف کردن استفاده از انرژی هسته ای برای تولید برقمصرفی، هیچ فعالیتی هم برای تاسیس و تحقیقات روی راكتورهای هسته ای بیشتر انجام نمیشود. آلمان به عنوان یکی از اعضای اتحادیه اروپا و آژانس بین المللی انرژی اتمی ازبرنامه های مختلف بین المللی در زمینه ایمنی هسته ای و مدیریت زباله های اتمی حمایتمی کند. قوانین و آیین نامه های داخلی
ایمنی و روند صدور مجوزمطابق قانون اساسی آلمان، مسئولیت قانونی ” تولید و استفاده انرژی اتمی برای مقاصدصلح آمیز، ساخت و فعالیت تاسیساتی در همین راستا، حفاظت در برابر ضایعات حاصله ودور ریزی زباله های حاوی تشعشعات رادیو اکتیو” بر عهده دولت فدرال این کشور است. بلافاصله پس از آن که جمهوری فدرال آلمان هر گونه تملک، توسعه و استفاده از تسلیحاتاتمی را متوقف کرد، ” قانون انرژی اتمی” ( Atomic Energy Act ) در تاریخ 23 دسامبرسال 1959 به اجرا درآمد. پیش از اتحاد دو آلمان حیطه اجرای این قانون به کشور آلمانغربی

و شهر برلین محدود بود. درکشور آلمان، در روند قانون گذاری و اجرای آن باید محدودیت ها و شرایطی که از جانباتحادیه اروپا اعمال می شود نیز در نظر گرفته شود. به عنوان مثال برای حفاظت دربرابر تشعشعات ، ” استانداردهای اولیه ایمنی” پیمانEURATOM وجود دارد که برای تضمینسلامت کارگران و عموم مردم در برابر خطرات تشعشعات اتمی وضع شده است. بر اساس فصلهفت پیمان EURATOM هر گونه استفاده از معادن، مواد اولیه و مواد دارای قابلیت شکافتهسته ای باید تحت نظارت کامل ” مجمع انرژی هسته ای اروپایی ” صورت گیرد. قانونانرژی اتمی در مسائل مربوط به ایمنی هسته ای و مدیریت ضایعات اتمی، مرجع اصلیمقررات و قوانین داخلی کشور آلمان محسوب می شود. اهداف اصلی این قانون حفاظت از جانو مال و سلامتی عموم در برابر ضایعات انرژی هسته ای و تاثیرات مخرب آن است. بر اساساصلاحیه سال 2002 بر این قانون، هدف دیگر آن متوقف کردن استفاده از انرژی هسته ایبرای تولید برق تجاری است. قانون انرژی اتمی آلمان در واقع قانون پیشگیرانه حفاظتدر برابر تشعشعات است که پس از حادثه راكتور هسته ای چرنوبیل وضع شده است. دربارهمسئله ایمنی نیروگاه هسته ای نیز ، وزارت فدرال محیط زیست (BMU ) دارای صلاحیتدولتی است. این در حالی است که اجرای قوانین دولت جزو مسئولیت های ایالت های فدرال، یا همان لاندر، تعریف شده است. در واقع مجوز تاسیسات هسته ای توسط لاندر ارائه میشود، اما وزارت خانه های مختلفی، مسئولیت دادن مجوز ساخت، فعالیت، تعمیرات اساسی وغیرفعال کردن نیروگاه های هسته ای را به عهده دارند. جزئیات اجرایی روند صدور مجوزدر ” آئین نامه صدور مجوز هسته ای” آمده است. در آنجا مشخصا درباره پروسه تقاضایمجوز، با در نظر گرفتن اسناد مورد نیاز و مشارکت عامه، صحبت شده است. همچنین دربارهارزیابی تاثیرات زیست محیطی و دیگر شرایط لازم نیز بندهایی وجود دارد. برای حفظیکپارچگی قانونی در تمام سرزمین جمهوری فدرال آلمان، وزارت محیط زیست بر صدورمجوزها و فعالیت های نظارتی در حیطه ایالت های مختلف نظارت دارد. این وزارتخانه دراعمال نظارتش ، از طرف اداره فدرال حفاظت در برابر تشعشعات (BfS) حمایت می شود. هدفاصلی در جریان صدور مجوز نظارت قانونی بر تاسیسات هسته ای، حفاظت از عموم مردم وکارمندان مستقر در این مراکز در برابر ضایعات حاصل از عملکرد تاسیسات است. مقاماتمسئول در امر نظارت یا کارشناسی که از جانب آنها نمایندگی دارند، مجازند در هرزمانی که اراده کنند، به این تاسیسات دسترسی داشته باشند. همچنین می توانند آزمایشهای لازم را انجام دهند و هر گونه اطلاعاتی را دریافت کنند. مقامات ایالتی ایننظارت ها را از جانب دولت فدرال انجام می دهند. استانداردهای بالای حفاظتی که هماکنون در آلمان اعمال می شود، تا حد بسیار زیادی احتمال وارد آمدن خطرات جدی ازجانب نیروگاه های هسته ای را از میان برده است. با این وجود با در نظر گرفتن خساراتاحتمالی، داشتن شرایط لازم اقتصادی برای جبران زیان های احتمالی یکی از پیش شرط هایاصلی در روند صدور مجوز نیروگاه هاست. بالاترین حدی که برای بیمه خسارات در نظرگرفته شده 2500 میلیون یورو است. از سوی دیگر صاحبان و موسسان نیروگاه ها و شرکتهای تحت امر آنها باید ذخیره کافی مالی برای غیر فعال کردن یا پیاده کردن تاسیسات ومدیریت ودور ریزی زباله های اتمی مانند سوخت مصرف شده را داشته باشند. از مقدار کل 35000 میلیون یورو که به عنوان ذخیره کنار گذاشته شده، حدود 45 درصد به غیرفعالکردن و پیاده کردن تاسیسات 55 درصد به مدیریت زباله های اتمی اختصاص یافتهاست.
مدیریت ضایعات اتمی – قانون انرژی اتمی
قانونپیشگیرانه حفاظت در برابر تشعشعات – قانون فدرال استخراج معادن – آیین نامه حفاظتیتشعشعات – آیین نامه صدور مجوز هسته ای – آیین نامه اندوخته مالی
سیاستهسته ای
سال 1986 و پس از حادثه هسته ای چرنوبیل، اجماع سیاستمدارانآلمانی بر سر استفاده از انرژی اتمی از بین رفت. تا آن زمان هر سه حزب حاضر درپارلمان، کم و بیش از توسعه استفاده از انرژی هسته ای حمایت می کردند. اما اکنونجامعه سیاسی آلمان در برخورد با این موضع دچار دو دستگی شده است: یک دسته موافق ودسته دیگر مخالف استفاده از انرژی اتمی هستند. حزب سوسیال دموکرات (SPD) در آن زماندر مخالفت با ائتلاف حاکم حزب دموکرات مسیحی (CDU) و حزب آزاد دموکراتیک (FDP) قطعنامه ای درون حزبی در جهت از دور خارج کردن انرژی هسته ای طی 10 سال صادر کرد. پس از سر آمدن آن 10سال، 12 سال دیگر نیز گذشت تا در سال 1998 ائتلاف سوسیالدموکرات ها و حزب سبز ( سبزها) در انتخابات فدرال برنده شدند و قدرت را در دستگرفتند. وضعیت سیاسی آلمان در آنجا که به روابط دولت مرکزی و ایالات مربوط می شودبه دلیل تغییرات مدام اکثریت ها در مجالس و مراکز قدرت، پیچیده است. دولت مرکزی ودولت های محلی هر دو در زمینه صدور مجوزهای هسته ای و مسائل مربوط به ایمنی هستهای، مسئولیت هایی دارند. دولت حاکم کنونی تصمیم دارد استفاده از انرژی اتمی را بهقصد تولید برق تجاری کاملا ملغی کند. نهایتا توافقنامه ای در این زمینه میان دولتفدرال و صاحبان صنایع هسته ای در ماه ژوئن سال 2001 به امضا رسید. در آوریل سال 2002 اصلاحیه مربوط به “قانون انرژی اتمی” به اجرا درآمد. هدف اصلی این مصوبه اتماماستفاده از انرژی هسته ای برای تولید برق تجاری بود. علاوه بر محدود کردن عمر هرنیروگاه به 32 سال، تاسیس هر گونه نیروگاه جدید نیز ممنوع شد. بر همین اساس سهمانرژی هسته ای از کل انرژی مصرفی در کشور در طی دو دهه آینده مرتبا کاهش خواهدیافت. درباره دورریزی ضایعات رادیو اکتیو نیز توافقی حاصل شد. صاحبان نیروگاه ها باساختن تاسیسات موقت انباشت زباله در محل نیروگاه ها و در جهت کاهش انتقال سوخت مصرفشده، دست کم برای آینده نزدیک موافقت کردند. از ماه ژوئیه سال 2005 مدیریت سوخت هایمصرفی نیروگاه ها به دورریزی بدون انتقال محدود خواهد شد و هیچ گونه اجازه بازیافتنیز صادر نخواهد شد. سیاست های هسته ای جدید آلمان تاثیری بر مسئولیت این کشور درقبال تعهدات بین المللی و تلاش در جهت ایمن سازی هسته ای نخواهدداشت.
نقش دولت در تحقیق و توسعه هسته ای
علاوه بر فعالیتهای حمایتی دولت فدرال در زمینه تحقیقات هسته ای، “مجمع تولید کنندگان بزرگ انرژی” (VGB) – که تمام شرکت های دارای مجوز آلمانی و خارجی دخیل در اداره نیروگاه هایهسته ای عضو آن هستند – سالانه بین دو تا سه میلیون یورو برای تکمیل تحقیقات دراستفاده از تجربیات عملی در زمینه انرژی هسته ای هزینه می کند. علاوه بر این، VGB طی 10 سال گذشته روی حدود 350 پروژه که سه چهارم آنها مستقیما به مسئله ایمنی مربوطمی شود، سرمایه گذاری کرده است.
انرژی هسته ای و تغییرات آب وهوایی
موضع دولت آلمان در قبال انتشار گاز دی اکسید کربن (CO2) مشکلاتجدیدی را در صنعت برق این کشور به وجود آورده است. دولت آلمان در سال 1995 تصميصمگرفت تا انتشار CO2 را تا سال 2005 به میزان 25 درصد نسبت به سال 1990 کاهش دهد. بخشی از این خواسته با تعطیلی صنایع سالخورده و ناکارآمد تولید انرژی در آلمان وساخت تاسیسات جدید برآورده می شود. اما در زمان کوتاه امکان جایگزینی تجهیزات قدیمیبا تکنولوژی روز وجود ندارد. برای تامین این خواسته استفاده از سوخت های هیدروکربنیباید به حداقل برسد. راه موجود برای صنایع تولید برق افزایش بازدهی انرژی، هم درتولید برق و هم در پایانه مصرف آن و از سوی دیگر رفتن به سمت فناوري تولیدی است کهاحتیاج به سوخت های فسیلی نداشته باشد. برای عموم مصرف کنندگان این موضوع به معنیکاهش مصرف انرژی است. میزان انتشار گاز CO2 در سال 2000 حدود 15 درصد نسبت به سال 1990 کاهش داشت. اما این رقم آنجا که به صنایع تولید برق مربوط می شود – که بهتنهایی مسئول انتشار یک سوم کل گاز CO2 در آلمان هستند – از سال 1999 تا 2002 هشتدرصد افزایش نشان می دهد

منابع :

سایت دانشنامه رشد :               http://daneshnameh.roshd.ir

سایت اطلاع رسانی :                                         http://www.aftab.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *