قلعه آنژه در قرن سیزدهم میلادی در غرب فرانسه و در بین شهرهای نانت و تور احداث شد. این قلعه قرون وسطایی در نزدیکی شهر آنژه امروزی واقع است. از همان نخستین قرن احداث این قلعه یکی از باروهای آن به عنوان زندان مورد استفاده قرار گرفت در بخش های دیگر این قلعه کنت پرووانس سکونت داشت.
در پیرامون این قلعه یک خندق به عرض ۳۰ متر احداث شده بود و تنها راه ورود آن یک پل معلق باریک بود که به دروازه ای محکم منتهی می شد.
در آن زمان یکی از باروهای آن به عنوان یک زندان فئودالی استفاده می شد و رعایای نافرمان در سلول های تنگ و تاریک آن محبوس می شدند.
در دوره سلطنت لویی یازدهم قلعه آنژه در سال ۱۴۷۵ میلادی رسما به یک زندان شاهی تبدیل گردید.
لویی یازدهم دستور داد بر استحکامات این قلعه افزوده شود ووسایل دفاعی مدرن آن زمان بر فراز باروهای قلعه نصب گردیدند.
در هنگام جنگ های مذهبی فرانسه ، کاتولیک ها و پروتستان بارها برای تصرف این قلعه مستحکم با یکدیگر جنگیدند.
در دوران سلطنت لویی چهاردهم قلعه آنژه به یک زندان دولتی تبدیل گردید مشهورترین زندانی آن فوکه خزانه دار لویی چهاردهم بود که به فرمان وی تا پایان عمر در این قلعه محبوس شد.
سپس بسیاری افراد دیگر تا پایان انقلاب فرانسه و آغاز سلطنت ناپلئون اول به عنوان زندانیان سیاسی در این قلعه زندانی شدند. در زمان امپراتوری ناپلئون سوم قلعه آنژه به محل نگهداری بیماران روانی که در آن دوران به آنها مجنون می گفتند اختصاص یافت و این بخت برگشتگان در سلول های این قلعه به غل و زنجیر کشیده می شدند.
بر سطح دیوارهای سلول های این قلعه ، یادگاری های زیادی به صورت دستنوشته مشاهده می شود که یادآور رنج و محنت زندانیان این قلعه قرون وسطایی است.
در عصر معاصر این قلعه مرمت شده و به صورت یک موزه درآمده است.
| بهرام افتخاری |
| منبع : روزنامه جام‌جم |
